Eşim benim ilkokul arkadaşımdı. Okulun en uzunu sopa gibi olurdu bayrak törenlerinde, dalga geçerdik 😂 üniversiteye hazırlıkta yeniden kaynaştık. Kanka kanka 2 yıl takıldıktan sonra hiç aklımda yokken fena kapıldım. Ama hiç bişey diyemedim çünkü aşırı zeki başarılı falan, bakmaz bana arkadaş olarak kalsın hayatımda dedim. Derkeeen 2 sene sonra bir ilan-ı aşk geldi ki……
Üniversite, iş, kariyer derken 8 sene sevgili kaldık. Bir kere üzmedik birbirimizi. Deli dolu aşka muhteşem bir evlilik teklifi bekliyordum lakin o teklif gelmedi. Zamanı geldi, hayat yoluna girdi evlenelim dedik evlendik. Öyle düğünler bilmem nelerde hayalleri olan bi kız değildim ama evlilik teklifi çok çok önemliydi, çok içimde kaldı. İlişkimiz evlilik yoluna girince bozulmaya başladı, aileler tanışınca. Annesi korkunç şeyler yaptı, hep engellemeye çalıştı. Nişan atıyoduk nerdeyse. Mutsuz bir şekilde evlendim sonuç olarak, 8 senelik aşka yakışmadı. 3 yıllık evliyim, hiç mutlu olmadım. Ama hala seviyorum kocamı. Tek sorun KAYNANA!! Ah canım Türk milleti. Kaynanalık bi bizde var. Şimdi çok mutlu bir evliliğim olabilirdi, aşk filmi gibi…