4 yıllık evliyim ve severek evlendik, ben 21 eşim 27 yaşındaydı deli gibi aşıktı (güya) bir heves evlendik, geçen yıl da bir oğlumuz oldu 1 yaşında şu an.
Ben yıllardır özel sektörde çalışıp kendi parasını kazanan çok şaşalı olmasa da beni mutlu edecek kadar bir sosyal hayatım vardı.
Çocuktan sonra eşimin tayini çıktı haliyle ben oğlum için işimi bıraktım, yabancı memleket bakıcı da yok, iş yerimde çok sapaydı evime.
2 aydır evdeyim zaten hem il değişikliği hem çocuk bakımı hem işi bırakma derken iyice bunaldım, üstüne eşim dert oluyor bana.
3 gündür kavgalıyız aynı ev içinde düşman gibiyiz, dün akşam ağız ucuyla yarın memlekete gideceğim bir kaç günlüğüne dedi, ben de ses etmedim.
(Ailevi bir kaç problemleri var onun için gidiyor bu arada) ama küssek düşman değiliz ya, hadi kalk beraber gidelim uzatmayalım demesi gerekirken bu sabah hiçbir şey söylemeden, sormadan çıktı gitti.
insan sormaz mı gidiyorum bak şöyle dikkatli ol, para lazım mı, evin bir ihtiyacı var mı diye?
Kaldığı günler de hiç aramayacak biliyorum, normal bir durum mu bu ya? Hadi ben ailemin yanında veya kendi memleketimde olsam diyeceğim içi rahat, ama olduğumuz yer hırsızların kol gezdiği bir yer ve oğlumla yalnız başımayım
ölür müsün öldürür müsün şimdi?
akıl verin kızlar ben çok bunaldım.