Gecemavisi-1 tam düğünümün olduğu gün üzerimde gelinlik ile babam hastaneden geldi doktor hemen yatman lazım durumun kötü demiş neyin varmış dedim kansızlık ilerlemiş dedi düğünü var kızımın diye ertelemiş hastaneyi . Neyse 1_2 ay geçti babama sürekli hastaneye yat diyorum ama yok yatmıyor annemi tek bırakmak istemiyor ben dururum annemle diyorum ama kabul etmiyo neyse ben bir gün merak edip kan sonuçlarına baktım ve bir değer dikkatimi çekti daha önce görmemiştim bu ne diye bakayım dedim kanser veya tümör olan bir kişide yükselen bir degermis o sadece . Konduramasam da babama sürekli ısrar ettim anneme dedim kanser olabilir yatsın hastaneye diye ama babam hiç bir zaman kabul etmedi . 1 yıl sürdü ara ara yaşadığı şiddetli karın ağrısı kusma , kilo kaybı ve sarılık. Atak geçiriyor gibiydi hep ayda bir kez falan . Kimi zaman öyle iyi olurdu ki yokya kanser olsa böyle mi olurdu derdik. Ben doğum yaptım Mart ayında babamla aynı hastanedeydik annem yatıyodu, zorla doktora gönderdi annem ama bu sefer de sonuç almaya gitmemiş . Bilmiyorum acaba sonuçları aldı da bize mi bişey söylemedi. Güya kalabalıkmış sonuç beklememis almadan gelmiş . Neyse Ağustos ayında pazardan dönmüş alışveriş yapmış eve bir ton eksik almış . Şaşırdık hep bu ne kadar aldı diye . Pazardan geldi kendimi kötü hissediyorum diyerek yatağa yattı yatış o yatış , 1 hafta yattı durumu kötüleşti acile götürdüm her şeyine bakıldı ama enfeksiyon var sadece dediler antibiyotik vs yazıp yolladılar . Reçete sistemde var ama babama vermemişler ilaç kullanmadi yani neyse gittikçe dahada kötüleşiyor durumu tabi evde, yine hastaneyi kabul etmiyo . 8 Ağustos gecesi fenalaştı ambulans aradım gece götürdüler babamı gidiş o gidiş 5 gün yattı yoğun bakım da vefat etti 13 Ağustos da . Kanser şüphesi vardı , ama gerçekten kansermiydi yoksa enfeksiyon yüzünden mi öldü öğrenemedim hiç bir zaman. Baban öldü diye kimseye dedirtmedim. Hiç aglamadım . İçime attım . İçim dağ oldu ama ne zaman patlar bilmiyorum. En acısı öldüğü gün değil merak etme. Ondan sonraki günler . Bekliyosun çünkü gelecek diye. Gelmiyo !! O kapı hiç açılmıyor, o koltuk hep boş kalıyor. Sofraya hiç oturmuyo. Hırkası hep asılı bir köşede. Rüyamda görmek için yalvarıyorum bazen Allah’a çok özledim çünkü. Sarıl babacığına sıkı sıkı. Ben sarılamadım. Gittim yoğun bakım da 2. Günü. Baktım çok perişan , kısık gözleriyle tavana bakıyor makinelere bağlı nefes almaya çalışıyo , dayanamadım. Dilim tutuldu sesim çıkmadi kırmaşamadım bile . Elini tutup baba ben geldim diyemedim . Keşke konuşsaydım diyorum simdi . İçimde kalan , söylemediğim her şey ile nefes almaya çalışıyorum o yokken . Tut ellerini babanın ve onu çok sevdiğini söyle ben söyleyemedim. Ölüm Allah’tan, kacamiyoruz maalesef. Er yada geç kapıyı çalıyor.. biliyorum çok acımasızca geliyo kulağa , ben hep nefret ederdim bunu duymaktan babam ölmesin isterdim ama . Rabbim babana annene sağlıklı uzun ömürler versin inşallah. Benim yerime bol bol öp onların elini. Ha son olarak hani demiştim ya pazardan bir ton eksik almış diye biz onları 2 ay boyunca yedik nerden baksan . Öleceğini hissetmiş gibi 2 ay maaş alamadık çünkü biz . Tartarak almış sanki günü gününe. Herşeyi bir köşeye not almış Ağustos ayı için . Kimlere borcu var nereye ödemesi var her şeyi yazmış . Biliyomuş yani gideceğini ama bize ben gidiyorum dememiş . Babam veda etmeyi sevmezdi ,öyle de yaptı habersizce gitti işte