Cccccc Kızımı haftada bir gün dede ve babannesini görmesi için ziyarete gidiyorum. Kayınvalidemin yemekleri çocuklara ağır geleceğinden genelde tok gideriz,kayınpederim de çocukları sevindirmek istediğinden bir sürü şeker, abur cubur paketli gıdalar alarak gelir. Ben çok verme taraftarı olmadığım için bu konularda anlaşmamız ve bana uyum sağlamaları biraz zaman aldı. Orada otururken kızım bir şeyler istediğinde onlar da illa bir şey yedirmek istediğinde meyve, kuruyemiş veya kurutulmuş meyve gibi şeyler yemesine müsaade ederim.
Kayınpederim de kayınvalidem de torunlarını çok sever ve her istediklerini yapmaya çalışırlar. Hatta istemese bile yeter ki yesin diye fazlasını yaparlar. Kızımın şuan pek aklı ermiyor ama ileriye dönük onlardan sürekli bir şeyler istemesini ve buna alışmasını istemiyorum açıkcası. Mesela geçen gün görüntülü konuşurken kayınpederime “dede üzüm istiyorum” dedi. Adamcağız işi bırakıp kaç tane pazara manava bakmış mevsimi olmadığı için bulamamış. Sormuş araştırmış uzak civarda bir manavda varmış eşimi oraya gönderip aldırmış.
Halbuki kızım benden kış mevisiminde bir çok kez meyve kitabından görüp üzüm, karpuz, kiraz falan istiyordu. Bende evde ne varsa çilek, muz,kivi onlarla meyve tabağı hazırlayarak diğer isteklerini unutturuyordum. Hani aslında bunu iyi niyetle yapıyor. Ama ben bir şeylerin yok olduğunu, onun yerine başka güzel şeyler de yenilebileceğini öğretmek ve büyüdüğünde ben istediği bir şeyi almadığım zaman sürekli dedesinden istemesini istemiyorum. Bunu da dede ve babanneden uzaklaştırarak değil de anlayacağı zaman kendi aramızda halledeceğimizi düşünüyorum.