Merhaba…Eşimle severek evlendik 4.5 senelik evliyiz 2.5 yaşında oğlumuz var. Eşimle mutlu değiliz en azından ben mutlu değilim sürekli tartışmalarımız oluyor asla hatasını kabul eden biri değil narsist derler ya öyle sanırım. Günler sonra gelir özür diler ama boş özür bir daha yapmicam söz der ama 2 gün geçmez tekrar başlarız kavga etmeye. (Özürü de hatasını anlayıp pişman olduğu için değil ben susayım artık diye yapar) İstanbul’da yaşıyoruz,o burayı sevmediğini başka bir şehre taşınalım diyor(ailesinin çoğu orada) ailesi de çok sıkıntılı insanlar var. İstemiyorum ben orada yaşamak diyorum ben istiyorum diyor gidicez diyor çok borcumuz var ileride gideriz şimdi burada para kazanıyorken kalalım ileride evin arabasının borcunu bitirip gideriz diyorum yok bi ekmek değil mi orada da kazanırız orada da borç öderiz diyor ama korkuyorum her şeyden. Maddi durumunuz iyi ama çok çok borç var. Haliyle maddi anlamda sıkıntı yaşıyoruz. Sen gitmek istemedikçe ben daha çok gitmek istiyorum diyor ben düşmanıyım sanki. Benim orada yaşamak istemediğimi bile bile nasıl beni zorluyor böyle bir şeye aklım almıyor bu nasıl bi sevgi ? Ailem de sağ olsunlar arkamda olmadıklarından onlara da sığınamıyrum ne yapmam lazım? Nasıl yaklaşmam lazım? Beni gereçken sevse böyle bir şey için zorlar mıydı beni? Ben neyi sevsem onu sevmiyor neyi sevmesem ona aşkla sarılıyor…

    bitterdelisi24 babası yok zaten annesi de bi dönem oradaydı ama memleketlerine geri döndü küçük kaynım ve geliniyle. Yine de gitmek istediği yerde abileri ablası yeğenleri vs var özellikle bi abisi çok tehlikeli küçükken eziyet etmiş hepsine ellerinde ne var ne yok almış kocam kaç yaşında ama abisi herkesin içinde rahatlıkla rencide eder vs her şeyi geçtim de buradaki güzel düzenimi bozup başka bi şehre taşınmak istemiyorum doğal olarak ama o bunu görmezden gelip inatlaşıyor daha da sanki ben insan değilim benim ne hissettiğim ne düşündüğüm önemli değil

      bitterdelisi24 tabi anne aşkı da tavandır. 9 kardeşler içlerinden en düşkünü benimki çıktı. O da böyle değildi ama ben kayınvalidemle sorun yaşaya yaşaya o resmen annesine daha çok bağlandı

          Tazeannee yani gerçekten bu evlenen erkeklerde anne baba kuzusu olma aşkı nereden doğuyor bilmiyorum ama güzelce tam güzel bir vakit bulduğun zaman eşinle konuş onunla deki bak hayatım ben gitmek istemiyorum huzursuz olmak istemiyorum gitmememin nedeni ailen vs değil de ben işte burada kalmak istiyorum güzelce arabamızın borcunu falan derken tatlı dille konuş ben ailemle bile konuşmuyorum veya bak onlar yanımda değilller senin ailenle de çok yakın olmayalım falan diye konuş tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır ve şu 1 haftadır tüm erkeklerde sorun var gerçekten tüm postlar kocalar üzerine açılmış artık anlayamıyorum onları

              Tazeannee ayy hakikaten orta yolu bulmak bu kadar zor olmamalı birbirini seven iki insan arasında ama ne yazık ki zor iste.. Yanii İstanbul’da kalsa borç anlamında evet zorlayabilir sizi ama sen gitmek istemiyorsun anlayis göstermesi de gerekir. Ya da senin ona. mesela diyorsun aileleri şöyle sevmiyorum şimdi siz İstanbul’da gurbetçi gibi mi duruyorsunuz öyle mi oluyor eğer öyleyse kendimden pay biçerek söylüyorumm bende kendi memleketimi seviyorum mesela. Yani kalabalık aileyi eşi dostu akrabayı seviyorum. Eşimin ailesiyle olayım kendi ailemle olayım. Herkesten ayrı farklı şehirde yaşamak insana zor geliyor. vee insanları tanıdıkça içine de alasın gelmiyor kendini soyutluyorsun hiç bir insan kişinin memleketinde ki gibi samimi gelmiyor çünkü yılların vermiş olduğu komşuluk arkabalik arkadaslık bir ayrı 2 3 yıl tanıdığın ya da 1 2 ay gidip geldigin insanlar daha çok ayrı. Mesela eşin de Kalabalık aileyi seviyor olabilir çünkü 9 kardeş dedin ve kalabalık ailede büyümüş İstanbul’da da kendisini yanlız hissetmiş olabilir. Bu yüzden gitmek istiyor olabilir .

                  nisaaa2741 öyle tabi ama inanın defalarca tatlı dille konuştum anlaştık tamam hayatım bir daha söz bu konuyu açmicam diyor ama aradan 2 gün geçince başlıyoruz kaldığımız yerden bu konuda tartışmaya ablaları ve iki evli yeğenleri ve erkek kardeşinin biri de İstanbul’da yalnız da değil yani benim burada kimsem yok ama onun kanından canından insanlar var ablası da gitme ne yapacaksın ne işin var ki burada bak karın da istemiyor işin gücün burada ne var niye gitmek istiyorsun ki falan diyor ama dinlemiyor kimseyi

                      bitterdelisi24 ama nasıl canım nasıl her şey benim elimde ? Ben tatlı dille konuştum olmadı kötü söz söyledim olmadı kavga ettim günlerce hiç konuşmadım olmadı çok ağır laflar ettim olmadı ağlaya ağlaya söyledim güzellikle olmadı olmadı

                          Bsrkaya eşimin 2 ablası 1 erkek kardeşi ve 2 evli yeğenleri burada toplamda 6 aileyiz yani yalnz değil asıl ben yalnızım benim ailemden kimse yok burada. Ablası da sağ olsun bana destek oldu defalarca güzellikle ya da sitem ederek gitme ne işin var orada bak karın da istemiyor işin gücün düzenin burada gidip n yapacaksın orada falan dedi ama 2 gün etkili oluyor ondan sonra kaldığı yerden devam

                            Bsrkaya ben de bi yandan kalabalık aileyi seviyorum ama bir yandan bi tarafım yalnız kalmak istiyor. Benim memleket bağımlığım yok babamın işi nedeniyle hep farklı yerlerde büyüdük benim için memleket doğduğun yer değil doyduğun yer derler ya bu şekilde. Çocuğum çok perişan oluyor gelen giden çok olunca bi düzenimiz yok belli bi yemek saati belli bi uyku saatimiz ne bizim için ne bebeğim için yok maalesef çünkü kendi işi kendi dükkanı geç saatlere kadar kalmak zorunda kalıyor bazen çok severek evlendik çok istedi beni,karısı olmamı her şey bu kadar mıydı? Çevremde yakın hissettiklerime danıştığımda diyorlar ki takma onu o yokmuş gibi davran umrunda değilmiş gibi yap sen çok peşine düşüyorsun yapma o yokmuş gibi davrandığında emin ol bu defa o peşine düşecek ama bunu nasıl yapabilirim bilmiyorum bazen bazı şeyler deniyorum ama istikrarlı olmak da gerekiyor