Akşam ailenle beraber ağız tadıyla hoş sohbetlerde olmak meğer ne lüksmüs . Biz esimle hep böyleyiz ama deprem olduğundan beri sanki bizide etkilemişti ve bir bosluk sessizlik hissizlik oluşmuştu. Yürümek, yatmak, uyumak, evin içinde özgürce dolaşmak, yemek yemek meğer ne büyük lüksmüs. Şimdi evin içinde rahat dolasamıyorum. Uyuyamıyorum. Vee hayatımı ne kadar çok boş geçirdiğimi farkettim. Dunyanın yalan güzelliklerine kanıp aldandım. Vee öbür taraf için hiç bir hazırlığımın olmayisini farkettim. Vee depremden sonra kendime bir söz verdim burada da veriyorum; Bundan sonraki yasamımı sadece Allah’ıma adayarak yapacağıma, namazlarımın hepsini kılacağıma ve namaz borçlarımı ödeyeceğime söz veriyorum. 🙏🏻