Size dün yaşadığım bi olayı anlatıcam. Bu ara cok alışkın olduğum bi durum ama artık sürekli sürekli (insanların da ne haddineyse) bıktırdılar. Kızlar dün parti vardı her neyse eş dost akraba vs herkes geldi. Güzeldi. Ben 1,5 ay önce filan spora başladım. Baya kilo almıştım , hamilelikte tam 15 kilo aldım. Benim bünyeme fazla farkındayım. Doğumdan sonra ilk zamanlar baya zayıflar gibi oldum ama sütüm yetmeyince tahin helvasına saldırdım. Bir süre sonra o da yetmedi tabi. İyice bitti sütüm ve ben aldığım kiloyla kaldım. Bende kilo hic sevmem hatta yediğim şeylerin ölçüsü bile olurdu ama emzirme döneminde süt yapıyo diye ha bire yemek , ekmek helva yiyodum. Hata etmisim … asıl konumuza gelelim, dün partide bi akrabam, cok kilo aldığımı, zayıflamam gerektiğini vs söyledi. “Bak ben sadece limonlu suyla zayıfladım” gibisinden konustu. Bi de gösteriyo elleriyle vücudunu. Kadının yaşı var baya. Ben her seferinde insanların bu boş muhabbetlerine maruz kalmaktan gerçekten çok sıkıldım. Aynı zamanda aralıklı oruc yapıyorum ama su sıra veremiyorum yani olmuyo simdilik kilo vermek… annem ayrı diyo, baskası ayrı. Sorsan benim iyiliğim icindir. Kardesim kimse benim iyiliğimi düsünmesin. Haksız mıyım ? 30 yasında kadınım ben , bisi yerken 1-2 kilo alınca size hesap mı vericem. Zayıflasan cok zayıfsın kilo al azcık defler, kilo alsan zayıfla derler. Kimseye yaranamazsın. Ne haddine karısıyolar anlamıyorum. Benimle yatağa giren sen misin ? Üzerimde jartiyerimi gören sen misin ? Önünde domaldığım sen misin ? Bacağımı açtığım sen misin? Neyden şikayetçisin çatlaklarımdan mı selülitlerimden mi yoksa zor giden göbeğimden mi ? Yatakta kucağına oturduğum sen misin ? Ne haddine karışıyorsun ? İnsanlar birbirlerine neden mesafe koyuyorlar anlıyorum ya.