MedavikPastam sebebsiz yere ayrildik diyim. Biz sevgiliyken benim en yakin sandigim kiz arkadasim bir gün bana geldi ve: sana bisey demem lazim senin sevgilin bana yürüdü falan dedi bende o kiza o kadar güveniyorum ki hic birseyi sorgulamadan her konuda onu tutardim. Ben gittim mehmete (isim degistirdim)
Senden böyle bisey beklemezdim diyerek onu hic dinlemeden ayrildim ama icim kan agliyor yani bisey dese inanicam ama oda soktan sustu kaldi bende gittim.
Yillar sonra ögrendim kiz arkadasim vicdan yapip itiraf etti ama is isten gecmisti yani. Kendimi yargiladim hep haksizliik yaptim yazik ettim bize diye. O gün bugündür babam dahi olsa kimsenin bir lafina öyle kolayca güvenmem