Var olmak için mi yok oluyorduk, yok olmak için mi vardık? Son zamanlarda yaşadığım olayların içinde çırpınıp dururken düşündüğüm tek şey buydu. Neden vardık? Ne olmaya, ne görmeye gelmiştik? İnsan neden yapmak istemediği şeylerin arasında hatta tam ortasında bulurdu kendini? Sevilmek isteyen sevilmez. Görülmek, fark edilmek isteyen olabildiğince silik bir karakter oluverir. Öfkeden nefret edenlerin ise geçirdiği sinir krizleri..
Ben, Abel.
Olmak istemediğim zamanda, bulunmak istemediğim bir konumda çırpınıp duruyorum. İsmimin anlamı, nefes almak ama ben en çokta bunu yapamıyorum.
Zaman su gibi akıp gidiyordu ama ellerimin bulaştığı o kir hala olduğu yerde duruyordu!
Tam kafamın içinde! Hafızamda…