Kızlar çocugunuza sinirlendiğinizde ne yapıyorsunuz? Oğlum dün sabah 7 de uyandı ve tüm gün saat gece 11 e kadar uyumadı. Aksamüstü 6 gibi uyumuştu yarım saat sonra kalktı. Tüm gün ben pert tabi. Eşim evdeydi ama bana gram faydası olmadı. Bir de dün iftara davetliydik erken gitmiştik öğleden sonra oradaydık. Eşim ve babası evde kaldılar biz kayınvalidemle erken gitmiştik cocuklar oynar filan diye. Oynadı ama bizimki asla uyumadı. Bu sabahta 6.30 da kalktı saat 5 e geliyor anca uyudu. Artık cinnet geçircektim. Zaten bu ara insanlar fazla üzerime geliyor. Uykusu var uyumuyor. Sürekli ağlamalı. Dışarı cıkardım eve soktum banyo yaptırdım. Tabi bende bu sinir birikimi ile uyumayınca bağırdım , ama biraz şiddetli. Sonra anında pişman oldum. İçime şeytan mı girdi dedim kendi kendime. Bazen kendimi tanıyamıyorum. 5-10 dk daha sabretsem belki geçip gidecek ama o 5 dakikaya bile tahammül kalmıyor bazen. O kadar pişmanım ki bağırdığım için. Allah beni nasıl biliyosa öyle yapsın. İnanın günah olmasa kendimi oracıkta yok ederdim. Hatta düşündüm. Belki ben olmasam daha mutlu olur. Şu an bunu yazarken bile ağlıyorum. Böyle durumlarda nasıl başa cıkıcam bilmiyorum. Cocuk mesela babasıyla dururken veya mesela babası babannesi dedesi , veya anneannesi ile filan dururken bir sıkıntı yok. Ben geldiğim zaman paçalarıma yapışıyor, sürekli mız mız ve aşırı yaramaz. Mesela odada otursunlar , ben koridordan geçerken beni görse mız mızlanıyo gelmek istiyo ama artık psikolojimi bozacak boyuta geldi. Bu sefer tek basımayken zorlanıyorum ve bunlar oluyor. Ben napıcam bilmiyorum psikologa mı gideyim , ilaç mı kullanayım yoksa kendimi öldürmek daha mı mantıklı allah rızası icin söyleyin