Usnac95 hissetmem. Kendim den ne kadar ödün verdiğimi, ne kadar soyıtladığımı, istediğim şeyler için önüme ne kadar engel koyduğunu, sevdiğim kadar sevilmediğimi fark ettim. Aynı şeyi eşimle tanışınca, eşimde sordu bana. Biz sevgili olma aşamasında.. Babam kızım sen mutlu olamıcaksın kızım demişti ve olmadım, bazen babalar bilir. Hatta benim kızımı garajda ağlatan herife verecek kız yok bende demişti. Eşim ise, ne kadar bişeyi yapmak isterse hep destek oldu. Asla yapamazsın demedi. Yeri geliyor tartışıyoruz ama konuşarak çözüyoruz beni hüngür hüngür ağlatıp asla sağlığımı tetiklemedi. Bazen bir şeyin olmaması daha hayırlı, iyiki eşimi tanıdım ve onunla evlendim.