Evet arkadaşlar bir boşanma vakasıda benden. Geçen eylül ayında kocamkişisinin bir kadınla resimlerini yakalamıştım güzelce gezmişler falan. O sıra hamileydim kızım babasına aşık babam da babam diyen bir kız. İçimde çok savaşlar verdim. Kocamkişisi evlendiğimizden geçen eylül ayına kadar yani 7 sene boyunca her zaman çok çalıştı. Son 3 seneye yakındır artık bıkmıştım sürekli geç gelmesinden yorgun olmasından. Bende yemek yapmamaya sürekli evin altındaki cafede kızımın arkadaşlarının anneleriyle oturdum. Evden ilgi gelmeyince bende sosyalleştim tabi. Kocamkişisinin bana karşı tüm bahanesi bu. Benim ne ütü ne yemek yapmamam ona gülmemem evde huzur bulamamasıymış vs. Ama ben bu hale nasıl geldim oraları sormuyor. Kendince o hep çok çalışıyormuş bizim içinmiş çocukların geleceği içinmiş. Malum yakalanmadan sonra tüm dünyasını kararttım. Her gün eve erken geldi, bizi tatillere götürdü, akşamları çocuklarla ilgilendi, hep dibimdeydi, sürekli gündüz aramaya başladı, çocukları bırakacak biri olunca kahveye çıkardı yemeğe çıkardı falan filan. Ama bana o gün yani eylülde o kadının işten çıktığını birdaha görmediğini söylemişti. Ve benim bugün bianda 8 martta orda olduğu fotorafı çıktı önüne. Yani o hala orda ve bana yalanlar denmeye devam etmiş. Kan bikere daha beynime sıçradı. Milyon plan geçiyor aklımdan. Kadın da 2 çocuklu ve evli. Kocamkişisi ile olan fotoğraflarını kocasına yollamayı düşünüyorum. İçimdeki dedektif uyandı ve ben kadının tüm hayatını öğrendim. Birtek dünya benim başıma yıkılmamalı. Tek salak yerine konup üzülen ben olmamalıyım.