kirikkalbim Lafın gelişi yazmadığınızı varsayarak açıklamak istedim. Bana öyle bir sıkıntı gelince bazen sorumluluklarımın ağırlığını hissederek bunaldığımda sonucu düşünüyorum. Kendimi atsam ne olacak? Ölünce ne olacak diye düşünüyorum. Bir kaç gözyaşı sonrası herkes yaşamına devam edecek. Ben de bir sıkıntı uğruna yaşamam gereken yüzlerce güzellikten mahrum kalmış olacağım diyerek hayatıma odaklanmaya çalışıyorum. Biraz yalnız kalmaya bir parka, yürüyüşe çıkıyorum. Veya uzanıp hiçbir şey yapmıyorum. Sonra şükredecek şeyleri, sahip olduğum her şeyi düşünerek bu ruh halinden sıyrılmaya çalışıyorum. Abdest alıyorum, ve günün hangi saati olursa olsun sanki yeni başındaymış gibi sıfırdan başlamaya çalışıyorum. Kafamda gerçekleştirebileceğim ufak hedefler belirleyip onları tamamladıktan sonra hayali olarak işaretliyorum. Kendinizi en iyi siz tanırsınız. Bu düşünce bir şey kazandırmıyorsa neyin iyi hissettireceğini düşünerek onu yapmaya emek göstermelisiniz. Umarım geçer 🌸