Kocamı seviyorum ama bir huyu var beni benden alıyor konuşmayı zaten hep sevmezdi az ve öz konusur içten içe severim bu hareketini ketumdur neyse ama tartıştığımız da üst düzeye geliyor bu huyu ve hiç çekilmiyor onada söylüyorum hep.. kaç gündür bozuğuz dün sesssizliği bozdum tartıştık başıma bişey geldi onu bile anlatamadım bozuk oldugumuz için dedim sonra gene sustuk konuşmadık ama hala sormuyo ne geldi diye başına… yuh ya gerçekten bu kadarda olmaz ki insan hiç mi merak etmez…