O kadar çok şey yazmak istiyorum ki. Kırıldım artık her zerremde. 4 senelik evliyiz. Sevdik evlendik. Tesettürlüyüm, saçlarım gitgide seyreliyor. Nedenini bilmiyorum elimde olmayan sebepler. Vitamin takviye, kozmetik vs her şey kullandım ama oluyor yine de. Eşim benden uzaklaşıyor her geçen gün. Buna bağlamak istemiyorum ama bana bakınca sürekli eleştirecek bir şeyler buluyor.
Gözüne bakıyorum beni sevsin diye, sevilmiyorum.. gözü görmüyor asla. Çok acımasızca değil mi ? Evlilik sevgi üzerine kurulur. 2 aydır cinsellik de yok hayatımızda. Arzulamıyor , istemiyor sevmiyor. Ben bunu halledecek ne yaptım? Belki bir çoğunuz kızacak ama keşke beni çok seven biri vardı , onunla evlenseydim. Belki 4 sene boyunca gözyaşımı bu kadar akıtmazdım.
Eşim…
hedef ah benim canım kardeşim… sen sevilmeyi çok hak ediyorsun ama önce bunu kendin hatırlamalısın onun sevgisine ihtiyacın yok insanın ilk önce kendisine ihtiyacı oluyor. Lütfen önce kendini çok sevdiğini hatırla çünkü sen kendini sevmezsen başkaları senin eksiklerini söylemekten asla çekinmezler. Sen sevince inan ki o kadar yukarı taşıyacaksın ki kendini o sana yetişemeyecek sadece hayran kalacak. Saç için de benim de böyle bir problemim oldu cildiye doktoru kortizonlu bir iğneyle halletmişti. Lütfen kendini sevmeyi unutma ❤️
dertlimommy Evli olmasaydım kendimi sevebilirdim uzak durabilirdim. Ama evliyim çocuğumuz var. İnsan sevilmek , özlenmek istiyor.
Evim tertemiz gergin güzel yemekler yaparım. Sürekli kendimi geliştiriyorum öğretmenim zaten. Ama evde sevgi yok, muhabbet yok. Yoruldum…
hedef uzak durmam mümkün değil biliyorum beklediğin şeyleri de çok iyi anlıyorum ama önce kendini sev gerisi gerçekten gelecek
hedef eşinizle bşr aile terapistine gitmenizi öneririm
