Kızlar merhaba, 4 yıllık evliyim 5 aylıkta bebeğim var. Eşimi liseden beri seviyorum uzun bir geçmişimiz var. Evlendiğimizden beri düzgün bir cinsel hayatımız yok. İlk sene koronayı bahane ederek benden uzak durdu sonra bir sene tez yazıyorum çok yoğun ve yorgunum diye. Sonra klasik iş yorgunluğum var vs diye hep beni geçiştirdi. Çok uğraştım çeşitli kıyafetler ortamlar vs oluşturdum ama olmadı ya karnı ağrıdı ya isteksiz olduğu için kavga ettim. Başlarda yetersizlik hissine kapıldım kendime küstüm. Eski neşem artık hiç kalmadı. Eşime saygımda yok bazen görmek bile istemiyorum her lafına yükseliyorum sürekli gergin aramız artık. Ayda bir zar zor birlikte oluyoruz o da bir dk bile sürmüyo. Doktora git siye çok söyledim ama nafile. Bir kusuru yok ona göre. Çok mutsuzum yalnızım. Daha 29 yaşındayım ama 50 yaşında gibi hissediyorum. Artık bende istemiyorum onu. O da farkında ve bazen laf olsun diye birlikte olmak istiyor. Açıkcası hiç içimden gelmiyor. Bir dk bile sürmeyen asla zevk vermeyen bişe için kılımı kıpırdatmak istemiyorum. Boşanmayı düşünüyorum bazen. Ama onsuz bir hayat nasıl olur mutlu olamam gibi geliyor bir de bebeğim var. Çıkmazda hissediyorum sizce ne yapabilirim?