P

pandacik

luppocuk Ben dışarıdan bakarak kendime göre yorumda bulunacak olursam “içine kapanık biriyim üzülüyorum” cümlenize dikkat çekerek bunun tersi olmanız gerektiğini düşünüyorum. Yani siz iyi veya kötü duygularınızı bir şekilde açık edemezseniz, isteklerinizi diretmezseniz eşiniz baskınken yavaşca yok olur gidersiniz ruhen. Her zaman şikayetçi olun demiyorum, yani kuzeniyle muhabbetinden rahatsız oluyorsanız söyleyin, sizi duymuyorsa duyana kadar medenice seslenin. Dediklerimi unuttuğun için veya dikkate almadığın için tekrar etmek durumunda kalıyorum, tekrar etmemi istemiyorsan dikkatli olmalısın şeklinde yani nasıl muhabbetiniz varsa ona göre uyarılarda bulunun.
Şuna da anlam veremiyorum insanlar kendi psikolojilerini, sinirlerini, huylarını normalleştirirken karşısındaki kişinin duygularını aynı şekilde kabullenemiyorlar.
Ben nişanlıyken eşimle bir problem yaşasam ailesi onun sinirli yapıda biri olduğunu idare etmem gerektiğini söylerdi. Ee ben de sinirli biriysem beni kim idare edecek, kim alttan alacak. Kötü olan huylar kabullenilmek çekilmek zorunda değil. Ben zaten biliyorum eşimin nasıl bir karaktere sahip olduğunu. Ama kabullenmek istemiyorum o öfkenin kontrolsüzlüğünü. Alttan alıp idare etmeye çalıştığımda da asla faydasını görmedim. Daha baskın bir karaktere dönüşmüştü yaptığının yanlış olduğunu düşünemiyordu, çünkü bir taraf kontrol sağlamaya çalıştıkça diğer taraf kontrolden çıkıyor. Hani öfke normalmiş de buna tepki vermek anormalmiş gibi.
Benim onun değişimindeki tek etkim kendimi değiştirmememdi. Çünkü ben veya bir başkası kim hata yaparsa yapsın yanlış yanlıştır. Bunun idare edilecek bir yanı yok. Ben bu iradeye sahipsem karşımdakinden de o şuuru beklerim. Velhasıl ben o baskınlığın altında yok olmayıp dürüstçe doğru ve yanlış olanı savundukça eşimin o huyları yok oldu gitti. En azından bana nasıl davranması gerektiğini ve duygularını kontrol edebilmeyi, kötü duygularına hakim olabilmeyi öğrendi. İnsanın bu olgunluğa erişebilmesi çok önemli. Ben bunun için mücadele edilmesi gerektiği kanısındayım. Gerek konuşarak, gerekse her aynı şey tekrar ettiğinde vereceğiniz tepkiyi de tekrar ettirerek. Öyle davranıyorsa sonrasındaki huzursuzluğu göze almalı. Yaptığının sorumluluğunu alamıyorsa konuşmalarına, davranışlarına dikkat ederek hareket etmeli..

Arkadaşlar artık çok yoruldum bunaldım sinirlerim alt üst oldu bebeğimin yanında ağlamamak için kendimi zor tutuyorum bazen istemeden de gözümden yaşlar akıp gidiyor yüreğimdeki o acı beni bitiriyor çok üzülüyorum ailem bir kez olsun bana destek olmuyorlar sahip çıkmıyorlar babam kardeşlerim sürekli evden sıktır git gelmeseydin kocanin yanından elalemin çocuğunu neden getirdin bakamayacagin çocuğu getirmeseydin ver gel babasını sende git kocaya yada başkasıyla evlen diyorlar kızımı bana da zerre saygıları da sevgileri de yok evladını seven sayan insan bu lafları diyemez bunları söyledikçe benim evde ne huzurum ne rahatım var çok affedersiniz köpek gibi çalışıyorum onları hizmet ediyorum elimden geldiğince her işlerini yapıyorum bir kez olsun Allah razı olsun kızım biz sana bakarız sahip çıkarız dediklerini duymadım duyduğum tek şey beni evden kovmalari hakaret küfürler etmeleri yeter artık ne yazık ki kimse ailesini secemiyor ne yapacağımı ne edeceğimi bilmiyorum çok çaresizim sizden ricam bana ve kızıma dua eder misiniz?
Rabb’im beni bu dertten sıkıntıdan kurtarsın inşallah.