Nietzsche başınız sağolsun bende babamı 22 haftalık hamileyken pankreas kanserinden kaybettim. 4. Evre de öğrendik 3 sene çok güzel mücadele etti ama olmadı 57 yaşında gitti. Benimde hayatımdaki en büyük travmam babamın terminal dönemdeki zamanlarıydı tüm tedavi kesildi ölümü bekledik bizim için vedalaşma süreciydi. Çok hayat dolu biriydi yaşamı çok seviyordu gözlerinin içi gülen adam belki 1 gün, belki 1 hafta, belki 1 ay sonra yanımızda olmayacaktı, çok çok zordu.