İyi geceler kızlar.Önce biraz bilgi vereceğim hem evliliğim hem eşimin ailesi hakkında.Ne yazık ki ben de eş ailesi tarafından ciddi hüsrana uğramış,hatta nerdeyse akıl sağlığımı yitirecek seviyeye gelmiş ve işin içinden çıkamadığım için mecbur kalarak aldığım kararlardan asla dönemeyen bir kadına dönüştüm.Eşimle 7 yıllık evliyiz.1 buçuk yaşında kızım var ve 1-2 haftaya oğlum doğacak nasipse🙏🏻Yaşadığımız yerde kendi ailem evimize 10 dk mesafede ve hem burayı sevdiğimizden hem de eşimin işi dolayısıyla küçük bir ilçede yaşıyoruz evlendiğimizden beri.Eşimin ailesi ise yarım saat uzakta başka bir ilçede yaşıyordu.Ancak eşimin babası annesinden boşandı ve kendisine ayrı ve gayrimeşru bir hayat kurarak hem eşimi hem beni hem torununu hem de kaynımı hayatından durduk yere çıkaralı tam 7 ay oldu.O sebeple kayınpederle görüşmüyoruz.Eşim de istemiyor.Kaynıma gelince kendisi bipolar hastası ama bugüne kadar ufak tefek halledilebilir sorunlar dışında eşimle de benle de bir problemimiz olmadı,hatta ona çok değer verir,çok severiz ve hep destek oluruz.Çünkü kendisi bilinçli bir hasta ve tedavisini düzenli olarak oluyor,biz de ona seve seve yardımcı oluyoruz,bağrımıza basıyoruz.İyi ki var🙏🏻Şimdi kayınvalideme geleyim.Kayınvalidemin kendi öz teyzesi zamanında intihar edip ölmüş biri.Kendi annesi de ciddi anlamda psikolojik tedavi görüyor.Kayınvalidem ise etrafa maddi manevi ciddi sıkıntılar yaşatan zarar veren biri.Kaynımın boşanmasında kaynanamın payı var.Buraya tek tek yazsam roman olur diyebileceğim kadar çok problemli biri ve maalesef asla düzenli tedavi olmuyor.Kendisini ne zaman kötü hissetse o zaman antidepresan kullanan biri.Ayrıca birine veya bir şeye kafayı taktı mı peşini bırakmıyor.Örnek vermem gerekirse kayınpederin evine yakın ev kiraladı,ordan eski eşini takip ediyor.Kendisini büyü işlerine de vermiş durumda.Lohusalığımın ilk zamanlarında takıntılı şekilde beni,eşimi,ailemi rahatsız edip kapımıza işyerimize dayanıyordu kavga etmeye geliyordu.Hala sürekli yalan söylüyor ve trafik kazası yapıyor.Maddi manevi çevresindeki herkese yük olmaya çalışıyor ama herkes ondan kaçıyor.Benim evliliğimi bozmak için elinden gelen ne varsa bunca senedir deniyordu,çok sıkıntı yaşadık eşimle ve ailemi de çok rahatsız ediyordu.Annem kanser tedavisi olurken onu bunaltıyordu.Çevresinde bir kişi bile kalmadı,herkes kadından kaçıyor.Defalarca karşımıza alıp konuşmamıza rağmen ve kaynımla ilişkimiz gibi bir ilişkimiz olması için eşimle çok çabalamamıza rağmen asla düzelmedi ve zarar vermeye tehdit etmeye kötülük peşinde koşmaya devam etti.Hep yoldan çıkmayı tercih etti anlayacağınız.Aynı zamanda kişiliği gereği fesat,hep şeytanlık peşinde.Ben de dayanabildiğim kadar dayanıp en sonunda kendi akıl sağlığımı da yitirmemek adına kendisiyle ilişkimi kestim ve kendisine uzaklaştırma aldıracağımı aile huzurunu bozmaktan dava açacağımı söyleyerek onu durdurabildim ve eşim de buna saygı duydu.En son ilk bebeğim doğduktan sonra eşimle bana yaşattığı tüm acılara dayanamadım ve tam 17 aydır hem bebeğimi hem kendimi göstermedim.Eşim de kendisini hiç kısıtlamadığım halde annesinin hep tekrar eden hal ve hareketlerinden dolayı onunla az görüşüyor.Ancak şimdi ikinci doğuma az kaldı.Sırf huzurumuz kaçmasın diye eşim bunca zaman annesine ikinciye hamile olduğumu söylememeyi tercih etti.Ancak geçen gün bana bir teklifle geldi.”Ne yapmayı düşünüyorsun ? Sence doğduktan sonra haber vereyim mi görsün mü oğlumuzu ?”diye sordu.Ben de “haberi yok muydu ? Sen hiç bahsetmedin mi annene yakın zamanda konuşmadınız mı?”dedim eşime.Eşim kendisini 3 aydır aramadığını,annesinin de onu aramadığını söyledi.Sebep ne niye aramadın dediğimde ise en son 3 ay önce annesi eşimi aradığında yine bizim konuları açmış ve eşimle telefonda tartışmışlar.Annesi ben görüşmek istiyorum,eskisi gibi olabiliriz falan demiş.Eşim de beni ve ailemi birey olarak görüp aynı şeyleri yaşatmazsan ve dediklerimi yaparsan olabilir demiş ama kadın yine tamam dememiş.Yine eşimin huzurunu kaçırıp sinir etmiş.Eşim bu hale asla kolay gelmedi,çünkü artık tolerans taviz durumlarımız kalmadı ben de bu kadar katı olmak zorunda hiç kalmamıştım.Çünkü onun ve yaşattıkları yüzünden kızımı emziremedim,sütüm kesiliverdi,ağır depresyona girdim,eşim de çok yıprandı,ailem yıprandı,sinirsel mide bağırsak hastalığına yakalandım,ona her şeye rağmen eşimle birçok kez torunu görsün diye şans verdik,hepsini hep reddetti çünkü sadece kendi isteklerine göre olsun istedi her şeyi.O yüzden eşim de ben de taviz veremez hale geldik.Ben de düşündüm taşındım,eşimin talebine karşılık annesine sunmasını istediğim şartlar olmasına karar verdim.Çünkü anladım ki eşim hasta bir annesi olsa da çare bulamıyor ve beklenti içinde her şeye rağmen annesi olduğu için.Bu arada doğuma hem eşime haksızlık olmasın ve içinden üzülmesin diye kendi ailemi çağırmayacağım gibi kimsenin olmamasına(sadece kaynımı yanımızda istiyoruz)karar verdik.Hastaneye kaynanamın gelmesi ve evimize gelmesi mümkün olmayacağı için eşimin annesinden görüşme konusunda en azından beni değil ama torunlarını görmesi konusunda şu taleplerde bulunacağım:öncelikle en az 3 ay düzenli ve kontrollü psikolojik tedaviye başlaması ve bunun eşim ve kaynım tarafından takip edilip her gün kanıtlanması,ayrıca ikinci torun için altın ve ilk torun için bugüne kadar harcamak zorunda kaldığımız mama parasını ödemesi.Bize yaşattığı stres yüzünden kızım anne sütü ememedi ve kızımın yanında cinnetler geçirdi.Bedelini ödesin istiyorum ve oturduğu evi satıp eşimin hakkını vermedi,tüm parayı kaynıma ve kendisine harcadı,eşim mama parası için aylarca çalıştı,ona da evladıma da bana da aileme de çok haksızlıklar etti.Eşimden bu şartları yerine getirmesi için annesiyle konuşmasını ve yaptığı takdirde düzenli olarak eşimin gözetiminde kaynanamın kendi evinde torunlarını görme hakkı vermek istiyorum.Sizce iyi düşünmüş müyüm ? Uzun yazım için bağışlayın ama başka çarem yok maalesef kayınvalideme güvenemiyorum akıl sağlığından ötürü.