- Düzenlendi
Kızlar cok yorgunum cok sinirliyim 3 yıldır bıktım artık .eşimle hiç sorunumuz yok anne babası müdahale etmediği sürece evimizde çok mutluyuz 2 yıldır çocuk olasıya kadar hep karıştılar evimize bana eşime ,onlardan gizli mısafir ağırlar olduk duyarlarsa gelirlerdir birde bu kız bizi neden istemiyor derlerdi şaka gibi hep ağladım eşim için yuttum kalktım gittim ,neyse doğum yaptım lohusa sürecimi kayınvalidem kayınbabam berbat etti eşimle öyle kavgalar ettikki annemde şahit oldu annem gel gidelim bu evden ayrıl senin psikolojini bozdu bu insanlar dedi ve benim üzüntüden akciğerim söndü doğumdan sonra .eşim korkusundan ailesiyle kavga etti ve onlar bizim evimize karışmayacaklarına dair söz verdi ve suan 6 ay oldu o olaylar üstüne ben hep mesafeli cok diyaloga girmeden muhabbet ediyorum onlarda dikka t ediyordu.dün bize geldiler kadın bi laf sokuyo eltim pek kıbarmıs kavgaşar değilmiş görcez daha tanışma bu .kayınbabam desen bi ukala eşimle birsey konuşuyorum bana sesleniyor bende tabi cevap vermedim konuşmam bitince döndüm buna beni tenezzül etmeyeni ben tenezzül etmem dedi kalktı gitti bunlar eve gidince bana Allah hayırlı gelin versin gibi bi söz atmış sabah 6 da gördüm mesajı sinirimden uyuyamadım sinirimden Amin Allah herkesin karşısına iyi insan çıkarsın yazdım eşime ss aldım attım sabah uyanınca görsün de arasın babasını diye bilerek yaptım bana dedikleri herseyi eşime anlattığımı bilsinler diye (eşim arayıp konuşmuş benim akciğerim sorunlu bu yüzden ona birsey olursa vebalini ödeyemezsiniz demiş )ben napıcam bu adamla eşim gelince bu konuyu konuşayım mı yoksa birsey yokmuş gibi mi davranayım İnan bu insanlar dolayı başka şehre taşınmayı düşündük ayrılmayı düşündük çok kavga ettik ve suan iş arıyorum çalışıp bunların eline bakmamak için