kivi üni döneminde eşimle tanışana kadar 3 yıl boyunca yediğim içtiğim ayrı gitmeyen bir erkek arkadaşım vardı, sabah kalkar kalkmaz araşır kahvaltı için buluşur akşam yatmaya ayrılırdık, öyle ki bazen ayrılmak istemez birbirimizde kaldığımız olurdu (yakınlaşma asla olmadı) etrafımızda herkes bizi sevgili sanardı ama asla birbirimize öyle bir sözümüz olmadı, birbirimizi kıskanır sahiplenir hayatımızdaki herkesi kontrol ederdik, sarılırdık kol kola gezerdik kısacası birbirimize herşey olmuştuk üç yıl içinde, son seneye geldiğimde o ben 3ü bitirdiğimde mezun olup gitmişti, son senenin başında eşimle tanıştım ve ona ilk sözğm benim bir arkadaşım var ve onu kabul etmiyorsan başlamadan bitsin dedim şimdiki eşim o zaman ki sevgilim dönüp bana Tamam tanışalım sorun yok dedi, her neyse ben arkadaşımı aradım seni özledim çık gel hasret giderelim hemde seni biriyle tanıştırıcam dedim vs 2 gün sonra geldi üçümğz bir kafeye gittik sohbet muhabbet tabi eşim herşeyi soruyor, ben asla birbirimizde kaldığımjzı söylemedim ve arkadaşımada bunu söyledim ancak ben 5 dk tuvalete gittim geldim ve döndüğümde masa buz gibiydi o akşamın sonunda eşim bana ya ben ya o ama asla ikimiz olmaz, o çocuk seni severken senin dibine gelemez dedi, şok oldum evet samimiydik ama sevgili değildik öyle yakınlaşmamızda olmamıştı, bazen birbirimize hoşlantı hissettiğimiz hareketlerden belli olsada gerçeğe dökecek kadar değildi, bende eşimi cidden seviyordum ve onunla arama bu yüzden mesafe koydum, evlendiğimi duyduğunda ağladığını ve beni özlediğini duydum, hayatımdan sevgilim olan birinin isteğiyle çıkardığım tek insan oydu, ama sanırım çıkarmamak bizi bugün evli olduğumuz konumdan alı koyardı 😳 kimi ne sebeple çıkarmamı istediğine bağlı, haklı sebepleri varsa bunu yaparım ama eften püften şeylerse çevrem onu çokta ilgilendirmiyor deyip umursamam.