Elinden gelenden daha fazlasını yapsanda yetemiyorsun, hep daha fazlası olsun istiyorlar.. olmadı diyorsun özgüvenin düşüyor tekrar yapmaya çalışıyorsun bu defa çok daha fazlasını, yine beğenilmiyor yine daha fazlası olsun istiyorlar. Bu böyle kısır döngü içinde devam ediyor. Sonra ne mi oluyor? Bir bakıyorsun başkalarına yetmeye çalışırken kendini unutmuşsun, kendine yetemiyorsun artık. 24 saatinin sadece 10 saatini ya da daha azını kendine ayırdığını fark ediyorsun. Bunun böyle mi olması gerekiyordu? Yoksa yaşıtların gibi seninde gülüp, eğlenmen, gezmen, oturup 3-5 sayfa kitap okuman veya ne bileyim işte kendine özel bir aktivite yapman gerekmiyor muydu? Herkes böyle mi yaşıyor yoksa bu sana özel mi? Herkes birilerine yetmeye mi çalışıyor?
-Hayır herkes kendisi için yaşıyor. Bu dünyaya bir kere geliyoruz ve kimse için yaşamaya vaktimiz yok. Her şeyi önce biz istiyoruz diye yapmalıyız. Başkalarının beğenip beğenmemesi umurumuzda olmamalı.. Herkes her zaman konuşur her zaman daha fazlasını ister, sen beyaz istersin o, siyah daha iyi der ama bu senin hayatın ve sen beyaz istiyorsan beyaz olacak. Kimseyi susturamıyorsak veya yetemiyorsak bakış açımızı, etrafımızdaki insanları değiştirmeliyiz, gerekirse yalnız kalmayı göze almayı ama başkaları için mutsuz olmamayı denemeliyiz. Bu hayata bir kere geliyoruz, başka şansımız yok, vaktimiz daralıyor.. 🌸
Başkasına/kendinize yetemediğinizi düşündüğünüz oldu mu hiç? Hadi “yetememe” konusunu konuşalım. 🙂