Kızlaaar selam. Psikolojik olarak desteğinize ihtiyacım var. Küçük bir bebeğim var 10 aylık. Çalışıyorum ve annem bakıyor bebeğime. Ama ben artık çalışmak istemiyorum çok yoruldum. Uzun zamandır çalışıyorum ve artık yıprandım. Evde oturmak bebeğimle vakit geçirmek istiyorum. Ama gelin görün ki be mümkün hayat şartları malum. Çok zoruma gidiyo normal standartlarda hatta daha da altında yaşayabilmek için köle gibi çalışıyoruz. Sabah git akşam gel. Bu durum çok sıkıcı. İnsani şartlarda çalışmak istiyorum sabah erken gidip erken çıkmak ya da en azından ctesi pazar çalışmamak. :( iş ilanlarına bakıyorum en azından haftada iki gün bebeğime vakit ayırabileyim diye öyle bir iş yok bi çıkmazdayım resmen bu psikolojik olarak beni çok yıpratıyor. Siz napıyosunuz nasıl işlerde çalışıyosunuz evinize bebeğinize vakit ayırabiliyor musunuz 🥺 buraya uzun uzun da yazdım kusura bakmayın çünkü anlattığım insanlar abartıyormuşum gözüyle bakıyo eşim deseniz biraz kıskanç her işte çalışmama izin vermez o yüzden sıcak bakmıyo çalışmama zaten hiç düşünmüyo bile. Bazen bişe olsada çalışmak zorunda kalmasam diyorum bu sefer bebeğime bişe olur diye korkuyorum. Çok uzun oldu gerçekten hakkınızı helal edin içimi dökmem gerekiyordu ancak buraya dökebilirdim 🥺