Dilara_00 Bunun nesi kötü annelik ya, çocuğunuzu ömür boyu terk mi ediyorsunuz sokağa mı atıyorsunuz sanki, ne kadar kötü yorumlar yapılmış. Yanınızda kalsa çalışma ortamınızdan yahut iş yoğunluğunuzdan ilgisiz kalacağına; güveniyorsanız annenizin sizi bir süre idare etmesi daha iyi olur. Benim ablam 35 yaşında iki çocukla üniversite okuyor iki yıldır. Her gün şehir dışına gidip geliyor. Sınav haftaları erken saatte tren olmadığından kampüste kalıp ders çalıştığı da oluyor. Bu süreçte çocuklarına annem bakıyor. Yeğenlerim anneme öyle alışmışlar ki, anneleri gibi görüyor diyebilirim yani yokluğunu da aramıyorlar. Şimdi ablam onlara daha iyi bir gelecek sunmak için yarım kalmış öğrenciliğini idame ettirdiği için kötü biri mi olacak? Yabancıya bıraksanız emin olun daha kötü hissedersiniz. Ben kızımı iki saat ne anneme, ne kayınvalideme ne de eşime bırakıp hiç bir yere gidemedim. Çünkü bensiz durmuyor hiç bir yerde. Hastanelik olsam bile hep beraber gittik ki onu bu şekilde böyle ortamlara sürüklemek durumunda kalmak beni hep üzdü. Doğduğundan beri kendim büyütmekteyim. Empati kurarak yazıyorum, yurt dışında olsam, kötü bir durumda kalıp çalışmak zorunda kalsam, annemin iyi baktığına emin olursam gözüm kapalı güvenebilirim. Çünkü bu bir zaruret halidir. Mesleği bakıcılık olan da yanlış anlamasın ama bu devirde yabancı birine güvenebilmek gerçekten çok zor. Şayet çalışıyor olsaydım yine bakıcı yerine tanıdığım güvendiğim ailemden birine emanet ederdim çocuğumu. Lütfen kendinizi kötü hissetmeyin. Bu da büyük bir fedakarlıktır..