1eylul Evliliğin ilk yıllarında yapılan hatalardan başlıcaları bekarmış gibi karşısındaki insanı düşünmeden hareket etmeye çalışmak, adaptasyon sürecinde fazla gurur yapmak, her tartışmanın sonucunun sanki dünyanın en büyük çözülmez sorunumuymuş gibi boşanmaya varması, (bekara karı boşamak kolay dedikleri şey yeni evlilerde de oluyor bence), iki kişilik bir evliliğe aileleri de karıştırıp sürekli bunları sorun haline getirmek her iki tarafın da birbirinin kararına saygı duymaması kendi istedikleri şeylerde zorlamaları sebebiyle cicim ayları denilen zamanlar hiç de cici olmayarak geçiyor ne yazık ki. Tabiki istedikleri kadar nasihat alsınlar bunlar yaşanmadan başa gelip tecrübe edinmeden farkına varılmıyor maalesef.
Her birimizin yeni evliyken çok haklı olduğumuzu sandığımız ama yıllar sonra abartmışız ya bu kadarına gerek yokmuş dediğimiz hatalar illaki vardır. Ama biz onlara şimdiki aklımız ile bakıyoruz. Zaten onları yaşamasak şimdiki aklımıza erişemezdik diye düşünüyorum. Bu sorunları daha sakin atlatan da vardır, çok olaylı yaşayıp atlatan da. Bir bebeğin doğması, emeklemesi, yürümesi, yada iki üç bilmem kaç yaş sendromlarında gösterdiği duygu kontrolsüzlüğü ağlamaları nasıl ki geçici bir süreç ise evliliğin aşama aşama oturma sürecinin de bu hatalar olduğunu düşünüyorum. Bahsettiğim hatalar arasında yalan, ihanet, şiddet gibi yanlışlar yok. Çünkü bunlar olgunluk veya toyluk sebebi değil direk karakter sorunu bana göre.