kanalize defalarca kez tüp bebek yaptırıp bebeğine kavuşan bir anne olarak söylüyorum. Evlat büyütmek kolay değil. İlk zamanlar gaz sancıları, sürekli ağlaması derken diyordum ki Allahım ömür boyu evladın herşeyi ile sınanacağım ☺️
Şuan 2 yaşında neredeyse , artık herşeyi anlıyor derdini anlatıyor kelimelere dökemese de tam, ama o benim dünyadaki en büyük iyikim. Yaşama sebebim, nefes alışım. Küstüm deyince anne diye gelip sarılır, bir yerim acıdı desem anne diyip gelip öper.
Sinir harpleri ayrı tabii ergen gibi🤪
Ama gerçekten daha olumlu bakmaya çalışın. Alın bebeğinizi çıkın temiz havada dolaşın başbaşa. Eşinizi beklemeyin eğer bekliyorsanız. Aranızdaki bağ zamanla artacaktır.
Doğumdan itibaren 4,5 ay annemle kaldım sonra yaşadığım ülkeye geldim. Damdan düşmüş gibi derler ya o misal oldum sütüm kesildi. Ama bismillah deyip hayata koyuldum, bakmak zorundaydım o benim can parçam, çoğu zaman evde yemek olmadı, zamanın hızına yetemedim, ama onu herşeyden üst sıraya koydum ve olumlu düşünüp yol aldım. Sütüm de geldi, bağımız da güçlendi. Mutluluk herşeyin ilacı.
Sonuç koskoca 23 ay geçmiş ve ben bebek hali çabucak geçti diye bazen üzülüyorum 🥹