kanalize 2,5 yıldır yurt dışında yaşıyorum, 2 yılını tek olarak çocuk büyütmekle geçirdim, yani eşim ve ben, ailemden uzak anlamında.
1 ay sonra dönücez ve diyorum ki annem Türkiye’nin bir ucunda ben bir ucunda yaşıycam ama yine de aynı ülkede olcaz ya bundan güzel şey olamaz, bir uçağa bakar ulaşmam.
Ailemiz kıymetlilerimiz. Ama evlat olunca o ilk sıraya geçti bende, koca falan umrumda olmuyor, ki tartışsak günlerce yemeden içmeden kesilirdim 😄
Bebeğiniz bir gülmelere başlasın agu falan yapsın, gerçek manada anne olduğunuzu hissedeceksiniz. Ben öyle oldum. Lohusayken zor adapte olmuştum ben alt bile alamamıştım annemi uyandırırdım alt alması için. Ki 32 yaşında annem oldum. Şimdi tuvaletini yapsın diye nöbet tuttuğum oluyor, memleket meselesi haline geliyor 🤪
Çok şanslısınız hem de öyle çok ki. 1,5 yılda 5 tüp bebek yaptırdım. Özel de devlet hastanesi de gördüm gencecik insanlar gözlerinde evlat hasretiyle ordan oraya koşuyordu. Allah evladınızla eşinizle çoook güzel bir hayat nasip etsin. Ailenize de sağlık versin, her yol yakın oluyor o olduğunda 🤗
İçiniz karardığında atın kendinizi dışarı asla evde durmayın. Sarın bebeğinizi yürüyün yürüyebildiğiniz kadar 🍀 yemek olmasın temizlik olmasın. Yeter ki siz iyi olun, bebeğiniz de sakinleşecek size yardım edecek ❤️
Çok uzun oldu farkındayım. Ama biz de sizin gibi 3 yıl gezmiştik. Sonra 2 yıl Bebek için uğraş derken doğması falan 6.yılımızda oldu. Şimdi ise 2,5 yıldır dünyanın güzel sayılır ülkelerini bebeğimizle gezdik, onunla herşey çoook daha güzel oldu. Ne uçak kaldı ne metro binmediğimiz ☺️ siz de yaparsınız. Hep olumlu tarafından bakmaya çalışın lütfen herşey çok daha güzel olacak ❤️