Kızlar nereden başlayacağımı bilemiyorum 2 yıllık evliliğimde eşimle Hiçbir ortak noktamız yok bütün kavgalarımız annesi yüzünden çıkıyor aşırı anneci annesine asla laf söyletmiyor her zaman annesinin yarın yanında normal aileler hafta sonu da birlikte çekirdek ailesi ile geçirirken O yanında sadece annesini ve babasını istiyor sadece evden uzaklaşmak için bile annesini alıp markete götürüyor bütün gün Market geziyorlar konuşmaya çalıştığım zaman asla laf söyletmiyor sorunlarımızı artık konuşarak halledemiyoruz ben bu durumdan çok yoruldum beni asla anlamıyor uyku uyuyamıyorum artık çocuğumla geçinemiyorum kızlar benim annem de yok babam da 3 tane abim var ikisi evli ve benim annem hayattayken bile ben abilerimin hiç böyle yaptığını görmedim Her zaman abilerim gibi insan bir insanla evlenmek istiyordum ama baktım ki ben abilerime benzemişim gece kirpiğim yummadım sabaha kadar bir de sabah işe giderken Sanki ben suçluymuşum gibi bana tavır yaptı annesinin adı geçince beni bu kadar yabana atmasını artık hazmedemiyorum Tamam o annesi sevsin yanında olsun Evet ama ben de onun çocuğunun annesiyim Biraz da Bana saygı duymasını istiyorum ama artık çok tükendim Savaşacak gücüm kalmadı Bugün ona bir mesaj atıp birazcık düşündürmek biraz da endişelendirmek istiyorum beni kaybetme korkusu da yok Ne desem de endişeleneceğini düşünmüyorum ama yine de öyle şeyler yazmak istiyorum ki okuduğu zaman canı Aynı benimki gibi yansın Gerçi Arsız biridir canı kolay kolay yanmaz yine de sözlerimle onu nasıl incitebilirim lütfen yardım edin ne yazabilirim uzun oldu baya kusura bakmayın