• Muhabbet

  • Lütfen yardımcı olabilecekler yazabilir mi? İşin içinden çıkamıyorum 🌸

meliha098 Onu da düşündüm artık, önce kendim bir şeyler yapmayı denedim olmuyor. Artık akli dengemi koruyamıyorum gerçekten kendimi yeter yeter diye sayıklarken yada ona vurmamak için kendi canımı acıtırken buluyorum. Bazen dayanamayıp karşısında oturup ağlıyorum. Ne olacak böyle hiç bilmiyorum.

    kleopatranizzz Çevrem o kadar psikolojimi bozdu ki artık sorunu kendimde arıyorum. Acaba yeterli değil miyim? Diye. Evime gelen, giderken Allah yardımcın olsun diyor. O kadar zorlaştı her şey..

        belladonna Çevrem sürekli sorunu bende bulduğu için kendim düzeltmeye çalıştım ama olmadı. Artık kimseyi duymayacağım ve ilk işim terapiste gitmek olacak.

            lboncukannesi
            Yanlış anlamayın ama herkesin çevresi her zaman anneyi suçlu bulur. Bu yazılı olmayan ve değişmeyen bir kural. Bunca zaman çevre sayesinde kendinizi üzmüşsünüz zaten. Yazdıklarınız gerçekten çok zor şeyler. Bunun için uzmandan destek almak en mantıklısı. Bence fazla beklemeden bir uzmanla görüşün.

                belladonna O kadar haklısınız ki, artık ilk işim terapiste gitmek olacak. Çünkü gereçten hem kızım için hemde kendim için aşırı üzülüyorum. Onun gibi zeki bir çocuğun bu denli aksi olması benide, kızımı da çok yıprattı.

                    lboncukannesi
                    Tabi ki öyle…
                    Kızınız da elinde olmadan bu şekilde davranıyordur Yetişkin insan bile ağlamayla, bağırmayla yoruluyor kızınız da öyledir. İkinizde yıpranmayın artık. Zaten bir görüşün illa ki yol alırsınız 😊

                        lboncukannesi kendi sağlığınız ve çocuğunuzun gelişimi için acilen terapiste gidin bence çevre faktörüne anneyi suçlamak çok kolay geliyor mesela en basitinden küçük kızıma banyo yaptırırken sıcak sıcak diye ortalığı yıkıyor halbu ki değil yıkanmak istemediği için bağırıyor hemen eşim geliyor haşladın mı çocuğu diyor hee haşladım kaynar kaynar yıkıyorum diyorum ya çok kolay suçlamak bu sefer artık yetememezlik kafasından çıktım ben yaranamıyorum ne yaparsam yapyım kafasına girdim

                            Susunbebekuyuyo Çok haklısın gerçekten, insanlar günah keçisi bulmak konusunda o kadar acımasızlar ki.. Bir ara geceleri uyuyamıyordum ben nasıl bir anneyim diye. Banyoda bizde aynı durumdayız sanki banyo yaptırmıyorum da işkence yapıyorum. Güzel bir terapist bulur bulmaz götüreceğim kızımı.

                              lboncukannesi yemin ediyorum sadece bir gram olan cocuk istegim bile gitti bu ne..bu arada cocuklarla onların psikolojileriyle cok ilgili biri olarak sunu söyleyebilirim cocukların kendine özgü karakteri vardır bu ne kadar kücük bir yüzde olursa olsun ve geri kalanı cocugu nasıl yönlendirdigin ile alakalıdır.ornegin cocugun karakter olarak cok zor kendi karakteri yüzde 10- 20 lik bir kısım geriye kalan da senin elinde ama onun o zor karakterini gördüğün için gerek anne yorgunlugu psikolojisi vs ki bu normal bisey sen daha da çöktün ve o anda bisey yapamadın o psikoloji ile kimisi cok disiplinli yada sabırlıdır kimisi daha baska bu durumda cocuk diger yüzdelik kısmı kendi karakteri ile olusturuyor büyüdükce yüzde yüz oluyor.sen cocugunu yüzde ellilik kısımda yakalamaya çalıştın ve bu cok daha seni zorladı haliyle bedenen vazgecmiş duruyorsun ve ipin ucu kacıyor .isyan etmekte cok haklısın ama bu senin çocuğuna geçiyor o olumsuzluk tükenmişlik cocugu daha costuruyor sen ondan kacıyorsun o bunu hissediyor.bu anlattığın durumların acıklaması hep ilgi eksikligi belki cocuk digerlerinden gördüğü ilgiyle kıyaslıyor dedesiyle seni mesela ve tepki gösteriyor sana farkında olmadan.yani cocuklar sallanmasın diye ortada durması falan hep bunu gösteriyor babası onunla oynasada seni yanında istiyor aslında tek istedigi belkide daha pozitif olumlu bir ortam olabilir belki kafanda onun cocuk olduğunu ve bunları normalleştirmen gerekiyordur onu öyle kabul etmelisindir

                                  Rouge Söz konusu kabul edip etmemek değil, inanın söz konusu her gün bir önce ki günün aynısı hatta basen daha zoru.. Bünyem kaldırmıyor artık o kadar yoruldum ki, en çokta kızım adına üzülüyorum. Kendinide benide mahvediyor. Başka anne olsa belki bıkıp ağlarsa ağlasın der vurdum duymazlığa vurur ama ben onun için çözüm yolu arıyorum. Onun böyle bir karakterde olmasını gerçekten istemiyorum belki şimdi küçük diyip alttan alınabilir ama büyükte sorun haline gelebilir. Ben bunu istemiyorum, onun için çabalıyorum. Oyun terapisine randevu aldım yarın görüşmeye gideceğim umarım faydasını görürüz. Bunu en çokta kızım için istiyorum.