Görümcemin kızı..

Merhaba kızlar, bugün görümcem de toplandık ve aşırı sinirlerim bozuldu. Birileriyle paylaşmazsam baygınlık geçiricem. Görümcemin bir kızı var 2. sınıf öğrencisi ama görseniz sanki büyümüşte küçülmüş. Normalde çocukları çok severim, asla da kin gütmem ama bu kıza şöyle bir tane yapıştırasım geliyor. Belki üslubum yanlıştır ama gerçekten sinir sistemlerimle oynuyor. Benim kızıma ayrı bir garezi var. Kızım daha 2 yaşındayken içeride bütün kuzenler oyun oynuyordu birden bağırma sesi geldi. Eltimin oğlu gelip, o kızın benim kızımın boğazını sıktığını söyledi, hemen içeri koştuk. Bir baktım kızımın boğazı kıp kırmızı ve gözlerinden yaş geliyor beynime kan sıçradı ortalığı velveleye verdim. Görümcem de benim kızım öyle bir şey yapmaz diyor, kızıda eltimin oğlunun üzerine atıyor ama eminim onun yaptığından çünkü yolda kızım için sülalede böyle güzel yok maşallah falan diye konuştular oda niye anne ben güzel değil miyim diyip annesine saçını kızımın saçı gibi yaptırtmıştı. Çocuktur kıskanmıştır diyebilirsiniz ama ben kızıma el sürülmesine tahammül edemiyorum, neyse.. Bir kaç kez popusuna ve başına vurduğunu farkedip tekrar sakinliğimi korumaya çalışarak uyardım. Yaşları yakın olsa neyse diyeceğim ama aralarında kaç yaş var nihayetinde. Aradan zaman geçti, yine görümcemdeyiz kızımla oynuyorlar en azından biz öyle sanıyoruz.. Bir baktım kızım ağladı, ayağıyla itip kafasını dolaba vurmuş. Eşimde dayanamayıp yeter dedi, kaç yaş büyük böyle olmaz her fırsatta vurmaya zarar vermeye çalışıyor dedi. Biz böyle derken kızım o an can acımasıyla o kızın saçını çekerken kızın kafası duvara değdi. Görümcemin eşide kalk bir tane de sen vur, sanki bir çocuk onların var dedi. Eşim de bir çocuk bizim varla ne alakası var, kaç yaş var aralarında bu yaptığınız doğru mu dedi, her fırsatta vurup zarar vermeye çalışıyor dedi. Aralarında ufak bir tartışma geçti, ben eşimi sakinleştirdim. Bugün de görümcemlerdeyiz, kızımın istediği oyuncağı saklamış, görümcemin oğlu da kardeşine kızdı niye ağlatıyorsun çocuğu dedi ve oyuncağı alıp kızıma verdi. Sofrada yemek yiyoruz, aynı odadayız. Birden kızım ağlamaya başladı, ne oldu annecim dedim. Anne parmağımı ısırdı dedi, ben yine çıldırdım. Ne demek ısırdı dedim, sonra görümcemin kızına dönüp ısırdın mı dedim. Şakadan ısırdım dedi, bir baktım kızımın işaret parmağında diş izleri var. Ne demek şakayla ısırdım, böyle şaka olmaz bir daha kesinlikle şaka yada değil bir birinize dokunduğunuzu bile görmicem dedim. Eşimi de uyardım ne olursa olsun, şunun olduğu ortam da kızımızı yalnız bırakmıyorsun dedim, yoksa elimden bir kaza çıkacak dedim. Zaten ne zaman aynı ortam da denk gelsek, milletin içinde sürekli kızımı şikayet ediyor. Kızım bugün anne kakam geldi tuvalete gidelim dedi, insanların için de diyor ki kakam ne ya yemek yiyorum midem bulandı ıyyy tuvaletim denir bu ne ya falan yapıyor. Annesi de dönüp demiyor ki kızım kendine gel misafir onlar diye. Ya giderken elim boş gitmeyeyim diyorum, poşette bir zıkkım görse annesine hadi aç yicem, açsana açsana diyip inatlaşıyor. Sofrada otursak annesinin kulağına söyleyip sofrada ne bulsa alıp yiyor. Bunu bana geldiğin de de yapıyor, bok yesem o boku elimden isteyecek gibi.. Ağzımı bozdum ama kusura bakmayın vallahi sinir sistemlerim bozuldu. Bize geliyor daha destur kapıdan odaya girer girmez, burada jelibon var yiyebilir miyim diyor. Tabak yapıp cips versem, kızım daha bir lokmayı bitirmeden içinden geçiyor. Asla yediklerinde gözüm yok, çokta eli açık biriyimdir ama gözü aç insana tahammül edemiyorum. Büyümüşte küçülmüş gibi konuşuyor, sinirimden bir tane yapıştırmamak için kendimi zor tutuyorum. Eşime dedim ablanlara gitmeyi artık düşünmüyorum, o kızı da benim evimden uzak tut yoksa elimde kalıcak dayanamıyorum dedim. Görünce bile tahammül edemiyorum, çocuklara olan bakış açımın değişme sebebi oldu. Kusura bakmayın biraz uzun oldu ama yazmadan rahat edemeyecektim.