sinyorina Bende yüksek anksiyete bozukluğu ve panik atak var. Bugün bile dışarıda nefes alamadım, hiç bir yere sığamadım. Hatta bir ara Erenköy acil ikinci evim olmuştu. Sabahlara kadar uyuyamadığımı biliyorum, eşim elimi tutar dualar okurdu. Ben uyumadan uyumazdı, kendime zarar veririm diye korkuyordu. Çünkü ataklar o kadar ağır geçiriyordum ki, gerçekten yaşanması çok güç.. Sürekli ataklar geçiriyordum ölecek gibi hissediyordum ve sakinleştirici ilaç almadan kendime gelemiyordum. En son doktorum yanımda bulunsun diye gelen hastalara verdiği sakinleştiricilerden üç tane vermişti. En ufak bir lafa bile tahammülüm yok, insanların bakışlarından bile çoğu zaman rahatsız oluyorum. Her sabah karın ağrısıyla uyanıyorum, baş ağrımı söylemiyorum bile. Bir de ben bunu üçlü şekilde yaşıyorum. Depresyon, Panik atak, Yüksek anksiyete bozukluğu.. Kullanmam gereken ilaçlar var fakat kızım küçük olduğu için ve ilaçlar da sürekli uyku yaptığı için maalesef kullanamıyorum. Şu an bile kalkıp evi toparlamam lazım fakat kendimi buna da ikna edemiyorum. Dünyayla bağlantımı kesiyorum gibi bir şey.. Gerçekten çok zor, nasıl bir yol izlemem gerektiğini de bilmiyorum. Bu durumda en önemli olan şey çevrenizdeki insanların anlayışlı bireyler olması. Bazen ataklar o kadar ağır geliyor ki, ölüm gibi bir şey ama ölmüyorsun. Umarım bir an önce atlatırız bu durumu, yaşayan herkesin bir an önce atlatmasını dilerim..🌸