Selam kızlar dün biz eşimle tartıştık tartışma sebebimiz desteksizlik kızımı yalnız büyütüyorum eşimin dükkanı evimin altında bu kadar bana yakınken ben tuvalete bile gidemiyorum işini bıraksın gelsin bana yardım etsin değil ama boş vakitlerinde iş olmadığı zaman yukarı çıksın en azından kişisel temel ihtiyaçlarımı gidereyim diyorum beyefendi ilk fırsatta arkadaşlarının yanına gidiyor Ben yukarıda cinnet geçirecek gibi oluyorum en sonunda patladım zaten yeter artık tek başımayım yaptım ben bu çocuğu hiç şekilde destek yok iyice bunalima girdim farkında degilmissin dedim biraz tartıştık ki gerçekten hiçbir şekilde çocuğun hiçbir bakımına faydası yok çocuk babasını akşamları 2 saat görüyor o 2 saat içerisinde de telefonla oynuyor sürekli uyarmamla çocukla ilgileniyor çocuk baba diye gözüne bakıyor ama illa bir uyarmak gerekiyor artık çatladım ben de dedim ki sen ne biçim adamsın bizim çevremizde bir tek böyle olan sensin dedim bana ne dese iyi ama alışırsın hep daha fazlasını istersin resmen dünden beri bu kelime beynimde yankılanıyor hayat arkadaşının omzundan sırtından biraz yük almak onu rahat ettirmek alıştırmak demek mi ben neye alışacam? biraz rahat etmen bu kadar mı yük oldu evin ortak işini birlikte yapmamız ekstra bir görev mi acaba onun için gerçekten bu kelime beni buz gibi soğuttu resmen onu görünce midem bulanıyor artık o kadar oldu özürü kabahatinden büyük o sebeple ilgilenmiyormuş bizimle alışmamızdan korktuğu için bana destek olmasına alışmamdan korktuğu için ben de ne kadar aptalım biliyor musunuz bu aralar biraz sıkıştık ama yine de durumunuz var çok şükür kendi işi ama ben çocuğuma kıyafet almıyorum kendi eksiklerimi almıyorum ayağıma ayakkabı bile almıyorum onu zora sokmayayım hatta kendi kendime evden iş ilanlarını falan bakıyorum ben onu nasıl alıştırmışım olmasa da olur kelimesini artık aptallık bendeymis gerçekten bundan sonra karşısında eski beni göremeyecek