anneoldum Çok sağolun, kızım da zor bir bebeklik geçirdiği için ben tüm enerjimi feda ediyordum. O yüzden psikolojik olarak toparlanmak için uzun bir süre ikinci bebek düşünmüyorum. Şuan Allaha şükür geçti o günler. Çok uyumlu, anlayışlı bir çocuk oldu. Hala uyku problemi var, geceleri sık uyanır ama bilinci dışında olan bir durum alıştım artık bölük bölük uyumaya. Kesintisiz uyumaya fırsatım olsa bile uyuyamıyorum kaç senem böyle geçtiği için ben de iki üç saatte bir durduk yere uyanıyorum.
Bana bebeğinin en zor ayı hangisiydi derseniz 4. Ay derdim. Çünkü yenidoğanken bir şekilde uyku sıklığı fazla olduğu için uyuyorlar. Ama dördüncü ay dönmeler başladığı, bebeklerde diş kaşınma olayı başladığı, artık anne karnından ayrıldıklarını anlayıp kabullenmek zorunda kaldıkları için sebepsiz ağlamaları atakları çok oluyor. Etrafı daha iyi görüp anlamaya çalıştıkları için ise uyarana maruz kaldıklarından gece uykusu da hareketli oluyor. Size geçip gidecek diyebilirim gönülden. Yoruluyorsunuz ama geçecek inanın.
Eşinizle gece planlı nöbetleşmeniz lazım. Siz uyusanız bir süre o baksa, en azından bir saat, iki saat. Sonra siz bakar eşiniz uyurdu. Bu şekilde dönüşümlü birbirinizi idare etmelisiniz. Yoksa daha çok zorlanırsınız.