Yazılanlara yaşadıklarınıza çok üzüldüm kızkardeşlerim hepinize içten sarılıyorum🫂
Ben yazmayı düşünmüyordum ama yazasım geldi kaç gün sonra, ben inançlı birisi değilim eşim de öyle(kayınvalidemler de öyle), üniversite zamanımın başından beri birlikteliklerim oldu. Kan gelmedi çünkü lisedeyken kick boksa gittiğimde bacak açmalı hareketler yüzünden kan gelmişti o zaman anladım bir şeyler olduğunu. Neyse. Eşimle de tanıştık bir hafta sonra birlikte olmak istedi ama ben istemedim kafası güzeldi. 15 gün sonra oldu ve ten uyumunu yakaladığımıza sevindim. Evlendiğimiz gün o zamanın heyecanıyla daha farklı oldu evet ama öncesinde zaten ilişkimiz hep heyecanlı ve renkliydi. Eşimle bu konuları bir kere konuştuk, ben anlattım o anlattı, birbirimizin geçmişi artık ikimizi de ilgilendirmiyordu o sebeple bir sorun yaşamadık. Kimse de ne çarşaf sordu bize ne bizi darladı. Zaten evlenmeden önce nişanlanana kadar 1 sene birlikte yaşadık ailelerimiz de biliyordu bunu. Nişanlandık pandemi patladı sonra nikah yaptık kayınvalidemlerin memleketinde sonrasında benim ailem hemen memlekete döndü biz de evimize geçtik.
Sizin yaşadıklarınız içimi darkadı ve çok üzüldüm. Kaçıncı yüzyılda hala tek derdin iki damla kan olması geri kalmışlık ve kadın hayatının ne kadar aşağılık görüldüğünün sonucu çok üzücü. Umarım şuanki hallerinizde çok mutlusunuzdur ve o günleri bu anlar dışında hatırlamıyorsunuzdur canlarım.