Merhaba kızlar. Merak ettiğim bir konu var ve burada sorabilecegimi farkettim bugün. Şöyle ki, bekaretimi çok erken kaybetmiştim ve eşimle karsilastigimda birkaç kişiyle birlikte olmuş bir haldeydim. (Kendime çok kızıyorum ve pişmanım). Eşim de bekarken çok kez birlikte olmuş biri başkalarıyla, saklamaz da bunu. Ama kendisi ve ailesi bekarete çok önem verir. Hatta öyle ki bir gün alkol almışız, ben yanasmadigim halde (çünkü öğrensin istemiyordum) birlikte olmuşuz ve tesadüfe bakın ki o an kanamam gelmiş. Adet olmusum yani. Bana kendime gelince vs anlattı ve durum gerçekten öyleydi. Fakat gelenekçi ailesi rahat bırakmadı, kontrol istedi. O hafta olacak diye zorladılar çok. Çünkü o bir haftada yeni bozulup bozulmadığı belli oluyormus. Beni çok zorluyorlar diye ağrıma gitti ayağı yaptım ve ayrildim. Çok üzülerek.. gerçeği ogrenmelerindense dedim. Sonra birgün aradılar beni cok içti çok kötü çok gel vs diye, koşarak gittim çünkü eşim bana güveniyordu (boşuna da olsa) ailesi sıkıştırıyordu. Ben yanasmadikca arada kaliyordu. Gittim biraz oturduk konuştuk vs. Sonra bana dediler özel bir Dr dan randevu aldık gidelim baktilarim sadece 2 dk. Kaçacak yerim kalmamıştı, ağlayarak gittim eşime “sonuçtan çok utanacaksin ve ben seninle olmayacağım, ailenin tasmasi takılı boynunda” dedim pişkin pişkin. Yalanciydim çünkü ve sonuç halbu ki onları haklı cikaracakti o an. Doktor bayandı, beni gördü nasıl agladigimi vs, eşim arkasını döndüğü bir an yüzüyle işaret yaptı korkma tamam diye kolumu sıvazladı. Yatırdı beni baktı vs eşime aciklama yaptı (icerdekiler de duyuyor o an) “ şurdan şu yönde bu kadar bir bozulma olmuş, geri dönmez. Bir sonraki ilişkide yüzde on kanama gelebilir, kesin gelecek diye birşey yok, son yedi gün içinde olmuş” dedi. Herkes rahatlamıştı çıktık ordan ağlayarak sarıldı kayinvalidem gorumcem falan. Hepsinden nefret ediyordum, şans bana gülmüştü ama kendimi onlara verilen bir ceza olarak görüyordum içim de rahattı bir yandan. Öyle erkek zihniyetindeler ki, ve eşim geçmişinden yana bazen öyle rahat konuşuyor ki birinin zamparaligindan bahsederken falan, “ben de böyleydim bekarken ama asla vs vs” diye konuşuyor hani karisiyim ben onun ya. Hakettiklerini düşünüyorum resmen boyle gelişmesini olayların. Bazen de ahiretimi düşünüyorum, eşimi çok seviyorum ve diğer dünyada da onunla olmak istiyorum. Orda öğrenecek belki, o an nasıl hesap vericem. Allah’ıma verecegim hesabın farkındayım tabi, hep tövbe etmiştim eşim karşıma çıkana kadar. Sonra evlendik zaten. Ama eşimin hakkına mı girmiş oldum sizce? Uzun oldu kusura bakmayın şimdiden teşekkürler 🙏🏻