Kötü veya önüne gelenle birlikte olan biri değilim. Vakit en değerli şeyim. Kötü hissedersem yanında bunu onunla konuşacağım zaten. Ama biz neyiz diye değil, ergen bir insan değilim. Güzel vakit geçiriyoruz,geziyoruz,eğleniyoruz,cömert. Fakat istenmediğim yerde durduğumu hissedersem beni kimse orada tutamaz. Velev ki aşık oldum, aşk bile tutamaz. O kadar çok kadın var ki.. O kadar da çok erkek var ki… O istese her gün birini götürür, ben istesem on tanesiyle flörtleşirim. Ağzı dolu dolu sevgilim diyecek erkek hiç mi yok bana? Mutlaka var. İkimiz varız ama şu an. Anlaşılmışlık, tanışılmışlık, zevkler, hayat gorusleri var.. Sonumuz yüksek ihtimal yok. Ama olursa tabii hayır demem. :) Belki bu görüşmeden sonra kopacağız.. Kim bilir?
Sadece belki ben de tükenmişimdir. Bir şeyler için uğraşacak, birini ikna veya sevk edecek gücü kendimde bulamıyorumdur. Daha fazla yorulmak istemiyorumdur.. emek vermeden, çabalamadan güzel giden şeylere ihtiyacım vardır. yeniden inanmaya çabalıyorumdur belki. Ölümün kıyısından döndüğüm hayat için bir sebep arıyorumdur belki. Ben belki de beni bulmak istiyorumdur.