Hepimizin dönüm noktası sevdiğim kişilerle ilgiliymis ya varlıklarıyla ya da yokluklarıyla bize bir şeyler öğretiyorlarmış. Oğlum iki yaşında geriye ya da ileriye bakınca anne olarak doğmak terimini yaşadığımı görebiliyorum ve bu gün oğlumun eşime markete gittiğimde anne gitmesin diye ağlarken anne olduğum sorumluluklarım her şey dank etti cidden. Annesiz ve babasız büyümüş biri olmak benden çok şey götürdü ve oğlumun bunu yaşamasını istemedigimden eminim. Ruh halim çok karışık ve sanırım dönüm noktamdayım🌺

_Mandela_ sanırım evimi ayırmak ve annemin dolduruşlarına gelmemek oldu 😬

    _Mandela_ klasik olacak ama evlendim ve o çocuksuluğum bitti.Bekarken tam delidim yani 2 söyler 5 gülerdim😂6 yıl bitiyor evleneli şuanda şenim ama asla asla bekarlığımdaki gibi degilm🙇‍♀️Heleki ilk anne olduğumda giyim olarak kapalıydım ama iyice kapandım diyebilirim.Eski gülmelerim espiri yapmalarım kahkahalarım yok artık sadece bir tebessüm okadar🙂

      _Mandela_ kesinlikle anne olduktan sonraki halim ve bu halimi çok seviyorum 🌸

        _Mandela_ benim dönüm noktam oğlumun karnında hızla büyüyen bi tümör olduğunu öğrendikten sonra oldu o olaydan sonra hiç bişeye eskisi gibi çocukça bakmadım herşeyde en kötüyü düşünüyorum artık 🤦🏻‍♀️

          _Mandela_ benim yok sanırım, yaşım hep çocuk 😌

            _Mandela_ gurbete gelmek, ailemden arkadaşlarımdan uzaklaşmak, yalnız kalmak beni olgunlaştırdı ve güçlendirdi.

                _Mandela_ benim dönüm noktam çocukluğum diyeyim. Daha doğrusu hiç lay lay lom olamadım erkenden büyüdüm. Annemle babamın boşanması, fiziksel ve psikolojik şiddet, anne sevgisi, baba sevgisi tatmamak sürekli acı, sürekli gözyaşı… Ben çocukken de büyük ve gayet ağırbaşlıydım. Arkadaşlarim hep bana çok olgun olduğumu söylerlerdi. Şimdi evli ve bir çocuk annesiyim hala öyleyim artarak devam etti.

                  Dogruu43 senin üstüne ağırlık çökmemiş hayat enerjin bitmiş. Ben çocukluğumda geçtim dönüm noktasından akrabalarıma güvenemeyeceğimi anladığımda

                      buzdankalpler valla uzun uzadıya anlatacak olursak ben çocukluğumdan beri çok çekerek büyüdüm babadan yana. Bana yaptığı işkenceleri anlatsam inanamazsiniz . Ama o zamanlar dahi acılarımı gülerek sakladım kendimde gülerek mutlu olduğuma inandirdim . Ben kendimi bildim bileli hep olgun büyümek zorunda yaşadım daha bir sürü şey herkesin dertleri olduğu gibi benimde oldu hemde katlanamayacagim kadar bana büyük gelen dertler ama hiç dile getirmedim getirmek istemedim daha doğrusu hatırlamamak için . Evlenmek de dönüm noktam oldu . Yani aslında benim dönüm noktam kucukken olmuş da ben kondurmak istemediğim için evlilik dönüm noktam oldu diye söyledim belki de .

                          Dogruu43 bize çocukluğu çok görmüşler. Bir anda büyümek zorunda kalmışız 😣 ben evlenince herkesten uzaklaşma hayali kurardım hiçbirinin yüzünü görmeyim isterdim. Gerçekten de evlenince herkesten uzağa yerleştim. Acaba başka şey mi isteseymişim 🤪 işin şakası bir yana evliliğinde mutluysan bu da bir dönüm noktası olabilir senin için. Sonunda huzurlu yaşamaya başladığın bir dönüm

                              buzdankalpler hiç bilmiyorum işte kafam karmakarışık cok şükür aldatma karı kız alkol şiddet vs. Tarzında şeyler yaşamadım ancak aile kavgası kesinlikle bitmiyor ailesine ola duskunlugunun de zamanla değişir mi bilemiyorum huzurluyuz mutluyuz taaki aile konusu acilincaya kadar . Benim isteğim ailesinden onu koparmak değil ama bir evliliği eşi onceligi olduğunu unutmamasi sadece . Ona bunu kesinlikle anlatamıyorum onu avcumun içine lmak istedigimi düşunuyor öyle zannediyor asıl hislerimi anlatamiyorum anlatsam da çok zor anlıyor . Ya da anlamıyor olmali ki aynı tartismalar tekrarlanıyor .

                                  Dogruu43 belli ki onun aklını karıştıran bu şekilde sürekli uyaran öğüt veren var umarım gözü açılır