delihatunum Çocuğunuzu düşünüyorsunuz.. Yarın bir gün büyüdüğünde kumar oynayan bir adamdan, sizi hep yoksulluğa bile isteye sürükleyen bir adamın babası olduğuna utanıp babasız kalmasının daha hayırlı olduğunu söylediğinde, ona neden böyle bir hayat sunduğunuzun hesabını sorduğunda verecek bir cevabınız var ise kalın. Bu çok kötü bir alışkanlık. Çünkü bunca borcun altına girerken ne eşini, ne evini, ne çocuğunu düşünebiliyor. Peki bu baba çocuğunu düşünemeyecek kadar kör olmuşsa siz neden gitmekte tereddüt ediyorsunuz? Bu zamana kadar çocuğunuzu hem annesi olarak hem babası yerine düşünmüşsünüz. Yani bu saatten sonra yine yalnız başınıza düşünseniz sizin için bir değişiklik olmazmış. Bir şey değişmemişse boşanmanız daha doğru bir yol değil mi?
Gitmelisiniz..