Glsm0258 Ben benzer bir olay yaşadım. Kızım değil de kendim hissediyordum o varlıkları. Ama normalde de böyle şeylerden korkan biri olduğum için kafamda kurduğumu düşünüyordum. Pek de inanıp ihtimal vermezdim yani hiç büyü falan aklımın ucuna gelmezdi. Tesadüfen yaşlı bir amcadan öğrendik. O da aynı sizin yaşadığınız gibi evde o şeylerin ismini arapça kağıda yazıp yaktı, dumanı içine çek falan dedi inanılmaz rahatsızlandım bayılacak derecede. Bu arada ben büyü müyü ihtimalinden aylar önce hep yalnız kaldığımda dört beş varlığın beni izlediğini hepsinin bir kenarda olduğunu hissediyordum. Namaz kılarken korkuyordum, namaza başlarken çarpıntım oluyordu. İnsan kendi evinde korkar mı, abdest alırken korkuyordum. Olaya inanma sebebim de şu yüzden oldu, bu amca bana büyü yapıldığını söylerken senin kalbinde hastalık var diye başladı kelama. Detayları konuştuktan sonra yatak odamın duvarından üç yeri işaretledi. Bu üç yere ve iki elbisene domuz yağı sürülmüş 7 gün okuyarak sirkeyle silmek lazım dedi. Yani ben hiç ona söylemeden o hissettiğim beş varlığın musallat edildiğini söyledi. 7 gün boyunca sildikçe gerçekten o yağ donmuş gibi yüzeye çıktı, bıçakla kazıyarak altına kağıt tutup duvar dökülene kadar çıkarıp attık o parçaları. O yağı görmeseydim inanmazdım.
Sonra bana bir muska yazdı, her şey daha kötüye gitmeye başladı. Bu sefer hissettiğim varlıklar sanki bana hızla arkamdan yaklaşıyor gibi çarpıntım oluyordu. Eşim kızım ben üçümüz aynı kabusu görmeye başladık. Rüyamda sürekli tehdit ediliyordum, işte eşinin de rüyasına gireceğiz, kızının da. Kızım ben bu kabusları görürken korkarak ağlayarak uyanıyordu. Eşime ne gördün anlat diyordum anlatmam korkma boşver diyordu. İki ay öyle psikolojim bozuldu ki. Her yerin ışığı açık uyuyorduk. (Bu arada dini bütün inançlı bir insanım, ilahiyat mezunuyum. Övünmek amaçlı değil asla böyle şeylere inanıp da ihtimal veren biri olmadığımı, doğruyu ayırt edecek kadar bilgim olduğunu bilmeniz için belirtiyorum) Ama o kötü psikoloji içine girdik tüm ev halkı olarak. Evinizde büyü çıkıyor, birden tüm her şey ona yoruluyor, normal bir ruh hali içinde değildik. Çöktük yani adeta o dönem ve ben sanki bildiğimi inandığımı unuttum.
İki ay sonra ben kendime şunu sordum “Korktuğun şeyler sana bu vesveseler dışında ne zarar verebilecek? Rabbin mi büyük haşa o varlıklar mı? KORKUN MU BÜYÜK İNANCIN MI?” ben o ruh halinden çıkıp bunları sorguladığımda eski halime kavuştum.