dhR-34 bak arkadaşım ben kocamı öyle seviyordm ki ne yaparsa yapsın kabulümdu ölüyordum aşkından oda severdi biraz psikolojik rahatsızlıkları vardı çok kavga ederdik çok… Ama birgün canıma tak etti bu böyle olmaz ya gidip tedavi olursun ya da biter dedim bosanalim dedim diye essek sudan gelinceye kadar dövdü beni 2 yaşındaydi oğlum o zaman küçücük çocuğumn gözleri önünde şiddete maruz kaldım yavrumun gözlerindeki o korku o endişe hala düşündükçe hıçkıra hıçkıra ağlarm ben ailemden destek görmedim akrabalarımdan kimseden destek almadım olur öyle şey dediler ama olmazdı olamazdı gittim darp raporu aldım önce uzaklaştırma aldı sonra zaten çığrından çıktı bana tehditler yol kesmeler derken bir sürü delil topladım borç ettim harç ettim sağlam bı avukat tutup bir celsede boşandım süreç çok zorluydu ama hiçbir şey benim gururmdan oğlumun psikolojisinden önemli değildi şimdi oğlum 5 yaşında essek gibi bakıyor bize maaş alıyorum ondan her ay 1200 veriyor şerefsiz fazla vermiyor bekar evinde kalıyorum oğlumla evim çok küçük 1 oda ben oraya 200 TL kira veriyorm yaşanacak bir yer değil ev arkadaşım var o evle yemekle oğlumla ilgileniyor sağolsun bende aynı zamanda çalışıyorum konfeksiyonda paketleme bölümünde bende eve bakiyorm gül gibi geçinip gidiyoruz kafam rahat yediğim önümde yemedigim arkamda🙏 bak bu bnm hayatım herşey istediğim gibi oldu sen ne istersen o olur kimse için kendini yıpratma