miraabuketttttt Ben de burada post açıp yazmak istiyodum açıkçası. Eşimle sorunlarımız var, onunla ilgili post vardı. Sonra forumda dank etti kafama da ben de araştırdım, gerçekten de büyüdenmiş aramızdaki problemler. Bozmak için çaba sarf etmiyorum, çünkü bebekten sonra etkisi azalmaya başladı sanki. 3 yıldır eşimle normal bir ilişki yaşamamıştım, tiksiniyodum ondan. Evde yokken adını sayıklıyodum, eve gelince kaçacak delik arıyordum. Kaynana olacak o…. karı yaptı çok yüksek ihtimal, beni istemediğini her fırsatta dile getirmişti zaten. Bi hoca onu tarif etti tamamen, başka biriyle görüştüm, o da sana maddi manevi zarar vermekten vazgeçmeyecek dedi. İki kere hamile kaldım, ikisi de ramazana denk geldi. Muhtemelen ramazanda büyünün etkisi azaldı, çünkü ben balayında gibi olmuştum. İnsan başına gelmeden anlamıyomuş. Büyü olduğu ortaya çıkınca taşlar yerine oturdu. Adam karşımda yanıyo, çıldırıyo, tam ilişki anı gelince balon gibi sönüyodu. Bebeğim 6 aylık oldu, yeni yeni düzeliyo gibi bişeyler. Ama özgüveni o kadar kırıldı ki, hala çekinerek yaklaşıyo bana. Tek bir dileğim var o kadına karşı… çektirdiğini çekmeden, sürünmeden ölmesin. İnsan erkek evladına bunu nasıl yapabilir. Eşim tabi ki inanmıyo annesi melek onun gözünde, ben de inandırmak için uğraşmicam. Gözünün önünde yapsa, yapmadı der çünkü. Ben haklarımı öbür dünyaya bıraktım. Yıllarca eşimi sabırla bekledim ben. Evlenince yaşamak istedim her şeyi. 8 yıl sabrın sonu hüsran oldu. Deliler gibi aşık olduğum kocamdan nefret ettim. O kadın benim en güzel yıllarımı çaldı. Bu saatten sonra düzelse ne düzelmese ne. Döktüğüm gözyaşlarını, o banyoya kapanıp kıpkırmızı çıkmaları ben bilirim. Balayında yaşadıklarımı… neymiş bu erkek anneleri yaaa.. benim de oğlum var büyük konuşmak istemem ama aklım almıyor kaynanalık denilen şeyi. Kaybettiğim 3 yılı bana hiçbir şey geri getiremez.