Zeynep gerçekten haklı mıydı? Acaba sevgi denilen şeyi, pskikopatça kendi haline uyarlayıp, bunu sevgi olarak mı belirtiyordu? Artık düşünmekten sıkılmıştım. Ne olacaksa olsun artık gidip konuşacağım diye içimden geçirirken o sırada kargodan gelen resimleri tek tek inceliyordum, nerelerde çekmiş..ne zamandan bu yana beni takip ediyormuş?
Üstümde bordo renkte kısa kollu, altım da ise kot pantolon var,arkadaşlarımla sinemanın önünde durmuş film seçmeye çalışıyoruz..zeynep,eda,özge… Yaz günü..üstünden 4 ay geçmiştir..yok artık o zaman dan bu zamana nasıl fark edemedim ki?
Yeşil renkte yağmurluk,siyah bir kot pantolon,kültür merkezinin için de elim de kitap ile dışarı çıkıyorum..kitabı alalı çok oldu..
Saçlarımı kestirmiş,kuaför’den çıkmıştım..bu kez yüzüm gözüküyordu,hafif bir mutluluk gülümsemesi…2 ay önce kestirmiştim… Resmen saplantı haline getirmiş..her çıktığım yer de fotoğraflarım..fotograflari incelerken arka kısımlarına yazılmış notları gördüm… “Belki bir gün”…“O gülüş”…“papatya çizimi”…
Sınıf arkadaşım mehmet ile kütüphane’den çıkarken ki fotoğrafın arkasına ise "bıçak"çizmişti. Gördüğüm andan itibaren kafam’dan kaynar sular döküldü.. Ve daha niceleri… Her erkek arkadaşımla çektiği fotoğraf’lar da, bıçak çizimi vardı.
Artık karar verme sırasıydı, birşeyler yapmam lazımdı. Buluşacaktım.

    bir ay sonra
    10 gün sonra