Kizlar çok kötüyüm.kendimi çok yanlız hissediyorum.kizim var 2 yaşında o olmasaydı hemen çalışırdım. Eşim seni seviyorum diyor, ama özel gün asla kutlamıyor,işten geliyor hoşgeldin diyorum başını salliyor ben konusmassam o asla konuşmaz sadece çay koy,kahve yap bunlar..kızımın adını gidip kendi koydu kimliğini cikardi hiç fikirlerimee saygısı yok evde ben yokmuşum gibi takılıyor bunaldım ben kızımı 9 ay karnimda taşıdım. 9 ay boyunca ne isim koysam diye düşündük birlikte, bu yaptığı çok adice birşey bence. unutamıyorum benim bu kötü ozelligimden vazgeçemiyorum malesef çok takıntılıyım. Ölene kadar unutmam.bir konu daha var biz altın
yarım biriktiriyoruz. Memlekette gidip bilezik yapalım, burda dolandırrırlar dedi tamam dedim.gitmiş benden habersiz yapmış bileziği ablasinda bırakmış gecen annem kayinvalidenin elinde gördüm dedi çok sinir bozucu degilmi patliyorum resmen sinirden ablasıylakardeşiyle konuştumu gülerek 1 saat konuşur bana gelince beyfendinin kullanacak cümlesi yok sözde seviyorum diyor bu sevgimidir?dün içimdeki her şeyi söyledim ondan 1 hafta oncede bozuktu aramız konusmuyorduk dün ilk defa beni dövdü ağzımı sıkı sıkı kapattı boğmaya çalıştı çok kötüyüm ben sabahtan beridir ağlıyorum aslında hiç kötü biri değilim kimseyi incitecek birşey söylemem neden hiç gülmüyor yüzüm neden annem babam dahil fikirlerime saygı göstermiyor beni takmıyor 😞😞 tesettürlü bir bayanım ama tesettürlü olmak istemiyorum. Bende eşime inat saçlarımı açicam diyorum o neden benim fikirlerine saygı göstermiyor da bende gostermicem yoruldum artık 24 yaşındayım ama sanki 30 yaşındayım. Kendimi öyle hissediyorum hiç hayatımı yaşayamadım bekarken bir kafeye gidip oturmuslugum yok arkadaşım zaten yoktu ailem izin vermiyordu. 😞😞 Şimdide yok arkadaşım bulunduğum yerde de gezilecek yer yok bir park var oraya gidiyorum …..