Linçleyecek olan lütfen yazmasın karmakarışığım

fosforlupembe

Merhaba kızlar buraya ilk yazışım kimseye anlatamadığım anlattığım kişilerdende sürekli yargı topladığım bir şey yaşıyorum
Öncelikle belirteyim çocuğumu isteyerek yaptım ve hiçç pişmanlık duymadım onu doğurduğum için
Fakat hayatım hep çalışmak para kazanmak onu yemek üzerine geçti kimilerine göre erken olabilir ama 21imde evlendim 22imde hamile kaldım 23ümdede anne oldum hazır mıydım bilmiyorum eşim çok istiyordu benimde zor oldu açıkcası pcs olduğum için hatta olmayacak diye çok korkmuştum
Her neyse beni sürekli bi vesvese midir nedir yokluyor mesela oğlum olmasaydı şuan şuraya giderdim o olmasaydı şimdi yatardım bunu yapardım şunu yapardım eşimle bir gün kavga etmişliğimiz yoktu evliliğimizde ama o kadar pimpirikli ki (evimizdeki halının üstüne düşen oyuncağı bile geri vermemi istemeyecek kadar) kavgalar kıyametler başladı tabi haliyle hep mutsuzluk,yorgunluk
Bu arada evladım 8 aylık ama 8 aydır yüzün gülüyor mu diye sorun yorgunluktan hayır aslında oğlumu çok seviyorum evlat bu sevilmez mi ama eve tıkanmak her istediğimde herşeyi yapamamak bunnu kabullenememek beni çok yoruyor mesela eve bir arkadaşım bir aile bireyim geldiğinde böyle hissetmiyorym ne zaman oğlumla yalnız kalıyım çöküyorum resmen istemiyorum onunla yalnız kalmak çok yoruluyorum hiç biseye halim kalmıyor genel olarakta çok çalışkanım diyemem ev işinden nefret ederdim giderim saatlerce dışarda çalışırımda ev işinden hep kaçardım evde olunca. Haliyle ev işide bitmiyor ben çocuğuma 4/4lük değil belki ama tüm yemeğini ek gıdasını üstünü başını işte herşeyini 4/4lğk yapmaya çalışan bir anneyim kişisel bakımına çok önem veririm oğlumun ama gel gelelim sabah olsun ben kalkıyım istemiyorum uyusun diye gözüne bakıyorum ve oğlum asla uyumayan bir çocuk sabah 7.30 ta kalktı 4 e kadar 25 dk uyudu ha ağlıyor mu ağlamıyor ama mız mız uykusu var direniyor 4. Ayından beri burnumdan geldi resmen ev karanlık bizim oyalanmıyor çocuk tv ye karşı değilim ama sürekli alıp koymak istemiyorum çocuğu çok sıkışırsam belki regl oldum mesela bakacaj halim yok ama mecburum ve bundan yakındığım içinde vicdan azabından yanıp tutuşuyo içim
Diyorum ki neden yaptığım fedakarlığın hesabını tutuyosun sen bir annesin olacakları biliyodun ama kendime söz geçiremiyorum kızlar ben böyle düşünmek istemiyorum inanın psikologa gittim psikiyatriye gittim sakinlestirici verdi yine geçmedi ki benim tek sıkıntım böyle düşünmek istememek resmen oğlumu bir yükmüş gibi görüyorum ya allahım onu elimden alacak diyede aklım çıkıyor dua ediyorum dualar dinliyorum yok yok yok kafamı susturamıyorum yorgunluğumu bastıramıyorum ben neden fedakar bir anne değilim veya neden umursamaz bir anne değilim kızlar anam babam usulü büyütseydim daha mı mutlu olurdum acaba kafam karman çorman bencil miyim neyim anlamıyorum ne yapmam lazım belki diyenler olacaktır destek al birilerinden ne annem ne kayınvalidem uzaktayız gelebilecej durumdwda değil her iki taraf kendi kendime kaldım ve bakıcı zart zurt tutacak param yok tutsamda güvenipte veremem çocuğumu öylede seviyorum işte napıcam bilmiyorum

Medusa

fosforlupembe Hayatım üzmek istemem ama çocuk büyütmek çok zor. Büyüdükçe daha da zorlaşacak. Benim ki 2 yaşıında götle don gibiyiz bazen çığlık atasım geliyor😂 Ben de bunalıyorum elbette hatta çoğu kadının bunaldığı anlar oluyordur. Ama sen kendini adapte edememişsin bu duruma hiç. Sevginden şüphe etmedim. Daha gençsin, isteklerin normal ama artık bebeğin var. İstediğin hayata bebeğini uyumlu etmek senin elinde. Onunla çık gez, her gün dışarı çıkmak hem sana hem bebeğine iyi gelir. Eşinin de yardımcı olması gerekiyor tabi, ne kadar ediyor bilemiyorum ama. Ben bazen çocuğu eşimle bırakıp tek başıma çıkıp geziyorum. İnsanın ihtiyacı var böyle şeylere. Anne mutlu olmazsa bebeği de mutlu olmaz.

papatyamsigibi

fosforlupembe sen kendini çok şartlamışsın. Neden eve kapanıyorsun. Çık oğlunla gez ben 20 günlük halinden beri 4aydır her yeri gezdim daha dün farklı bir şehirdeydik. Oğlum aşırı zor bir çocuk mesela bugun o kadar zor bir gün geçirdim ki başımın agrısı hiç durmadı. Benim de aklıma geliyor eski günler mesela bekar günlerim gündüzleri it gibi çalışır geceleri bi o kadar gezerdim hiç yorulmak nedir bilmezdim ben bir anda evlilik hayatına geçtim evlendim planlı hemen çocuk yaptım senemiz dolmadan oğlum kucagımdaydı. Ama şimdi ne kadar zor olursa olsun oğluşumla düşünüyorum herşeyi. Kendinize aktivite yarat. Gündüzleri koy bebek arabasına gez. Bırak ev işini yapma kaçmıyor. 1 saatlik yürüyüş bile o kadar iyi geliyor ki insana. Bebeginle kaliteli zaman geçirmeye çalış. Zamanı oldugunda eşin de sana destek olsun. Kendini asla şartlama. Tv olayına aşırı derece de karşıyım ona biraz özen göster lütfen daha beyinleri çok taze tv çok hızlı algılayamıyorlar ve otizm riskini arttırıyor. Zaman geçtikçe işimiz daha da zorlanacak kolay değil ama çok güzel birşey. Kendi kendini motive etmekten başka çaren yok. Bu benekler bizim ve bu hayatı biz seçtik. Onların seçim şansı yoktu. 💋❤️

kanalize

fosforlupembe aynı şeyleri düşündüğüm için hep erteledim hazır hissetmedim hiç, iki sene sonra eşime haksızlık etmek istemedim iyi bir baba olacağından eminim çok istiyordu o yüzden bende istedim hamile kaldım doğduktan sonrasını düşünüyorum aynı bu durumlar geliyor aklıma cesaretimi kaybediyorum annemle dertleşiyoruz herkes büyütüyor sen mi büyütemeyeceksin neyden korkuyorsun diyor ya kendime vakit ayıramazsam ya eşimi ihmal edersem ya uyumazsa kolik olursa bebeğe yetemezsem evliliğim kötüleşirse bunlar bizim elimizde değil kimse dört dörtlük değildir öyle veya böyle büyüyecekler çözümünü bilemiyorum ama kendi kendimizi teselli edeceğiz iyiyi düşüneceğiz

milkshake

fosforlupembe aynı durumlari yasamisiz seninle şuan bebegim 18 aylik oldu ama hala böyle düşündüğüm zamanlar oluyor ama ona o kadar alıştım ki mesela anneme bırakıp doktora gittiğimde aklım onda kalıyor devamli bir anne sözüne bi öpücüğüne tüm yorgunluğum uykusuzlugum geçiyor. Hatta o kadar sinirli biriyim ve stresliyim ki şuan sakinlestirici ve antidepresan aliyorum kafamın ağrısı haftalardir gecmedigi icin yani diyeceğim o ki bu anların tadini cikarmaya bak bir daha geri gelmeyecek kafani dagitacak şeyler yap dışarı çık gez müzik ac evde bebeginle oyna ben böyle yapiyordum bide benim eşim bebegim daha küçükken uzmanlik yapiyodu tek basimaydim dibimde kaynanam vardi ama hic bisiden haberi bile yoktu kendim baktim annem biraz uzakta bana ben ona gittim orda kaldim hasta oldum dermanim yoktu ağlaya ağlaya baktim cocuguma yanliz başıma annelik kutsal bişey ve bir o kadarda çok zor bişey onlar büyüdükçe bugünleri gülerek hatirlayacagiz inşallah 🙏🙏

fosforlupembe

Bonibon_

fosforlupembe Bir düzen oturtmaya çalış. Çocuk büyütmek sabır işi. Zor ama geçicek. Ben hep yarına umutla bakarım. Benimde iki evladım var. Şuan 4 ve 1 buçuk yaşındalar. Gurbette ve kimsesizim. Çocuklarımla hep başbaşayım bu halimden çok memnunum. Kendimle gurur duyuyorum. Zor zamanlar ama yavaş yavaş geçiyor sabret. Belki mükemmel değiliz ama elimizden gelenin fazlasını yapıyoruz, yapıyorum. Ve bu süreçte kendimi yıpratmiyorum. Sende şimdi derin bir nefes al ve şükret.

fosforlupembe

Bonibon_ şükür hep ediyorum hamdolsun ama bunun zorluğu ne zaman geçicek ya resmen çocuğumun bebeklik dönemini özlemicem

Bonibon_

fosforlupembe Büyüdükçe dertleri de büyüyor. Her zorluğun ardından bir kolaylık vardır. Bunu keyifli hale getirin. Kendinize vakit ayırmaya çalışın size iyi gelecektir.

Ask_hosmus

Medusa kız yorumunu okumadan yazdım aynı şeyleri yazmışız seninle 😂😂 bu bebeler ömür törpüsü 😂😂😂😅😅

fosforlupembe

kanalize siz hamilesiniz galiba ben hamileyken zor olacağını bilseydim bu denli gerçekten bilmiyorum ya millet 2.-3. Nasıl yapıyor

papatyamsigibi

kanalize o kadar güzel büyüyor ki gözünün önünde dogumdan önce bu konular benimde hep aklımdaydı ve hep yetememekten korktum sonra bebegimi kucagıma aldım mis kokusunu içime çektim şimdi kimse inanamıyor benim böyle bir anne olduguma içimde hiç o tarz şeyler yoktu. Eşini ihmal etmiyorsun aksıne daha da güçleniyor bagınız. Ortak bi bebek büyütüyorsunuz en önemlisi eşinin anlayışlı olması. Yeri geldiginde yemek bile yapamazsın eşin gelir yapar tuvalete bile gidemiyorsun ama bebeginin bir tenessümü herseyi siliyor. Uyudugun da özlüyorsun uyandıgında da uyusun diye gözlüyorsun 😜

kanalize

fosforlupembe evet doğuma son 10 günümüz, bizim gibi zorluğunu unutmayanlar 2. yapmayacak sanırım hamilelik benim de beklediğim kadar kolay bir süreç değilmiş ben zaten tek düşünüyordum hamileliğin zorluğunu görünce de benden bu kadar diyorum artık herkes yetebileceği kadar yapsın benim gelecek planlarım sadece çocuk üzerine değil eşler de bayılmıyor sürekli aynı süreci geçirmeye kendimiz de önemliyiz diye düşünüyorum 💖😊

Ask_hosmus

fosforlupembe yavrum 4. Ye hamileyim deme öyle 😂😂 enerjiiiiiiiiiiii yolluyorum sana bol bol 😂😂

kanalize

papatyamsigibi annelik yaşanması gereken en güzel duyguymuş diyorlar bakalım hakkıyka yapabiliriz inşallah 😊 ne güzel anlatmışsınız

papatyamsigibi

kanalize yaparsın tabiki inan o kadar insanın içinden sadece senin kokunu ayırt edebilen bir varlık. Mükemmel duygu. Allahım sag salim kucagına aldırsın saglıcakla senin de. O an ne demek istedigimi anlıycaksın. Hani diyorlar ya birşeyleri anne olduktan sonra anlarsın diye hiç inanmazdım ama o kadar dogruymuş ki. Çok güçlüyüz ve bilinçli mükemmel anneler olucagız 👌🏻👼🏻💐💐💐💐

kanalize

papatyamsigibi inşallah sağlıkla doğsun sağlıkla büyüsünler inşallah teşekkür ederim 🥰

Ask_hosmus

fosforlupembe tek çocuğun var ve evemi tıkılıyorsun? Ben 3 çocukla günde 2,3 kere dışarı çıkarım, dışarıda çocuk bakmak daha kolay , anladığım kadarıyla gezmeyi seven birisin, sabah kahvaltıdan sonra işlerini bitir akşam yemeğini de yap sonra at kendini dışarı , arkadaşın vardır illaki onların yanına git , kafeye git , parka git, evde kek poğaça yap çay demle termosa koy at kendini yeşilliğe , inanırmısın bilmem ama ilk çocuk anneye her zaman arkadaştır ben ilk çocuğumla her yere giderdim , erkenden akşam yemeğini yapıp, kendimizi parka atardık oğlumla, oğlun enerjisini atamıyor dışarda uyur eminim ki ben hep öyle yapardım uyku saatinde koyardım bebek arabasına markete gidene kadar uyumuş olurdu , nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama havalar tam soğumadı öğlen güneşinde de çıksan oğlun içinde senin içinde çok iyi olur , enerjim yok diyosan sabah oğlundan önce kalkmanı tavsiye ederim , ve bir uyku düzeni şart oğluna 🤗 zaman zaman her annede olur böyle şeyler ama anne olduğunun farkına varıp kendine gelmen lazım sen gergin olunca oğlunda gergin olur huysuz olur , sen mutlu ol o da mutlu olsun annesi😘

yagmurum

Ask_hosmus Canım ne kdr güzel enerjiksin. Benm bir cocgum var 3 yasında . Asla rahat ortamdan cıkmak istemiyorum. Parka gidiyoruz mesela bi kenarda oturup izlenmiyor takip etmek gerekşyor ben bedenen ruhen hep yorgun hissediyorum o park işi gözümde büyüyor ama götürmediğim hergün de bin pişmanlık

Medusa

Ask_hosmus Aklın yolu bir aşko dnfmkf ben 1 bebeyle çöktüm sen bu analığın kitabını yazarsın 4 bebeyle beni boşver😂😂

fosforlupembe

Ask_hosmus Vay masallah ♥️♥️ rabbim yollarını açık etsin

Ask_hosmus

fosforlupembe amin inşallah canım

Ask_hosmus

Medusa ahahah hay Allah razı olsun diyeyim , şu aralar depresyona girsem mi girmesem mi şaşırdım 😂😂 3 çocukda hasta 🤧 biri de diş çıkarıyor b.ku yedim yani şu aralar 😂😂😂

Mom88

fosforlupembe sizi anlıyorum bende 3 çocuk büyütüyorum eşim haftada 2 gün evde oluyor ailemde çok uzakta çocuklarımı 6 7 yıl arayla yaptım gerçekten çok sabır gerektiren bi konu çocuk hele bide aileden uzaktaysan destek vericek kimsen yoksa arada bunalımlar geçiriyorsun ama büyüdükçe anne demesi sana sarılması gözünün içine masum bi şekilde bakıp gülmesi emin ol ki tüm herşeyi unutturacak sana ama şuda bi gerçek büyüdükçe çocuk büyütmenin aslında daha zor olduğunuda anlıyacaksın ergenlik dönemi felan filan😅sen oğlunla her ann tadını çıkarmaya bak şu geçmiyor dediğin günler bile bi bakıcaksın hemen geçmiş gitmiş boşu boşuna kendimi üzdüm diyeceksin☺️

Sonraki Sayfa »