Linçleyecek olan lütfen yazmasın karmakarışığım

fosforlupembe Büyüdükçe dertleri de büyüyor. Her zorluğun ardından bir kolaylık vardır. Bunu keyifli hale getirin. Kendinize vakit ayırmaya çalışın size iyi gelecektir.

kanalize o kadar güzel büyüyor ki gözünün önünde dogumdan önce bu konular benimde hep aklımdaydı ve hep yetememekten korktum sonra bebegimi kucagıma aldım mis kokusunu içime çektim şimdi kimse inanamıyor benim böyle bir anne olduguma içimde hiç o tarz şeyler yoktu. Eşini ihmal etmiyorsun aksıne daha da güçleniyor bagınız. Ortak bi bebek büyütüyorsunuz en önemlisi eşinin anlayışlı olması. Yeri geldiginde yemek bile yapamazsın eşin gelir yapar tuvalete bile gidemiyorsun ama bebeginin bir tenessümü herseyi siliyor. Uyudugun da özlüyorsun uyandıgında da uyusun diye gözlüyorsun 😜

fosforlupembe aynı durumlari yasamisiz seninle şuan bebegim 18 aylik oldu ama hala böyle düşündüğüm zamanlar oluyor ama ona o kadar alıştım ki mesela anneme bırakıp doktora gittiğimde aklım onda kalıyor devamli bir anne sözüne bi öpücüğüne tüm yorgunluğum uykusuzlugum geçiyor. Hatta o kadar sinirli biriyim ve stresliyim ki şuan sakinlestirici ve antidepresan aliyorum kafamın ağrısı haftalardir gecmedigi icin yani diyeceğim o ki bu anların tadini cikarmaya bak bir daha geri gelmeyecek kafani dagitacak şeyler yap dışarı çık gez müzik ac evde bebeginle oyna ben böyle yapiyordum bide benim eşim bebegim daha küçükken uzmanlik yapiyodu tek basimaydim dibimde kaynanam vardi ama hic bisiden haberi bile yoktu kendim baktim annem biraz uzakta bana ben ona gittim orda kaldim hasta oldum dermanim yoktu ağlaya ağlaya baktim cocuguma yanliz başıma annelik kutsal bişey ve bir o kadarda çok zor bişey onlar büyüdükçe bugünleri gülerek hatirlayacagiz inşallah 🙏🙏

fosforlupembe evet doğuma son 10 günümüz, bizim gibi zorluğunu unutmayanlar 2. yapmayacak sanırım hamilelik benim de beklediğim kadar kolay bir süreç değilmiş ben zaten tek düşünüyordum hamileliğin zorluğunu görünce de benden bu kadar diyorum artık herkes yetebileceği kadar yapsın benim gelecek planlarım sadece çocuk üzerine değil eşler de bayılmıyor sürekli aynı süreci geçirmeye kendimiz de önemliyiz diye düşünüyorum 💖😊

papatyamsigibi annelik yaşanması gereken en güzel duyguymuş diyorlar bakalım hakkıyka yapabiliriz inşallah 😊 ne güzel anlatmışsınız

kanalize yaparsın tabiki inan o kadar insanın içinden sadece senin kokunu ayırt edebilen bir varlık. Mükemmel duygu. Allahım sag salim kucagına aldırsın saglıcakla senin de. O an ne demek istedigimi anlıycaksın. Hani diyorlar ya birşeyleri anne olduktan sonra anlarsın diye hiç inanmazdım ama o kadar dogruymuş ki. Çok güçlüyüz ve bilinçli mükemmel anneler olucagız 👌🏻👼🏻💐💐💐💐

fosforlupembe tek çocuğun var ve evemi tıkılıyorsun? Ben 3 çocukla günde 2,3 kere dışarı çıkarım, dışarıda çocuk bakmak daha kolay , anladığım kadarıyla gezmeyi seven birisin, sabah kahvaltıdan sonra işlerini bitir akşam yemeğini de yap sonra at kendini dışarı , arkadaşın vardır illaki onların yanına git , kafeye git , parka git, evde kek poğaça yap çay demle termosa koy at kendini yeşilliğe , inanırmısın bilmem ama ilk çocuk anneye her zaman arkadaştır ben ilk çocuğumla her yere giderdim , erkenden akşam yemeğini yapıp, kendimizi parka atardık oğlumla, oğlun enerjisini atamıyor dışarda uyur eminim ki ben hep öyle yapardım uyku saatinde koyardım bebek arabasına markete gidene kadar uyumuş olurdu , nerde yaşıyorsun bilmiyorum ama havalar tam soğumadı öğlen güneşinde de çıksan oğlun içinde senin içinde çok iyi olur , enerjim yok diyosan sabah oğlundan önce kalkmanı tavsiye ederim , ve bir uyku düzeni şart oğluna 🤗 zaman zaman her annede olur böyle şeyler ama anne olduğunun farkına varıp kendine gelmen lazım sen gergin olunca oğlunda gergin olur huysuz olur , sen mutlu ol o da mutlu olsun annesi😘

Medusa kız yorumunu okumadan yazdım aynı şeyleri yazmışız seninle 😂😂 bu bebeler ömür törpüsü 😂😂😂😅😅

fosforlupembe yavrum 4. Ye hamileyim deme öyle 😂😂 enerjiiiiiiiiiiii yolluyorum sana bol bol 😂😂

fosforlupembe ben var ya bekarken evi otel gibi kullanırdım harcadığıma gezdiğime karışanım yoktu ailem bana çok güvenir bir bavul yapar arkadaşlarımla tatile gidiyorum derdim çıkar giderdim o zaman ki erkek arkadaşım falanda olurdu düşün yani evliliğe o kadar karşı bir insandım uzun süreli beraberliğim vardı ama evlenmek hiç istemiyordum o şahısla falan eşimle tanıştım 27 yaşımda evlendim ve evlendiğime herkes şok oldu ailem arkadaşlarım 🤣 4,5 aylık evliyken hamile kaldım evliliğe alışamadım sonra hop bebek beynim uyuşuyordu 40ım çıkana kadar neden evlendim neden doğurdum artık ben gezemiycem en büyük mal benim diye ağlardım sonra bebeğimle dışarı çıkmalarım başladı biraz büyüdü eşime bırakıp arkadaşlarımla buluşmalarım başladı sonra pandemi vurdu evde kafayı yiyordum derken 2.ye hamile kaldım bu gün 2 çocuğum var ben 4/4 lük bir annemiyim asla benimde hatalarım var ama telafilerimde var elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum çabalıyorum evlatlarım için dünyada en son evlenecek olan bir kap yemek yapmayı bilmeyen ben bile bu işi iyi becerdim sen mi yapamayacaksın ? Annelik bence zaten bi kapana sıkışmışlık bunalmışlık derlemek toplamak büyütmek karşılığı saf sevgi olan bu yüzden kendine kızma hepimiz çoğu zaman seninle aynı ruh haline sahip oluyoruz ama büyüdükçe evriliyorsun sende düzene giriyorsun ihtiyacın olan biraz dışarı çıkmak 🌸

fosforlupembe bence hala devam eden lohusa depresyonu mevcut. Aşılamamak çok normal çok olağan adapte olamamış olabilirsin bende senin gibiydim 1-1.5 dene kendimi yedim bitirdim aynı dertlerle. Büyüdükçe zorlaşacak diyenleri at bir kenara. Gayeye kolaylaşıyor. Herşeyden önce çocuk artık yürümeye başlıyor aç mı yok mu kendini ifade ediyor beden diliyle. Uyku süreleri uzuyor özellikle 1 yaştan sonra. İlk sene bizimse uykular kısaydı kötüydü ama çocuk 1 yaşından sonra uyuyunca 1-2 saat uyuyor öğlen. Uyku daha derin oluyor eve bir dönem anneye çok bağlı oluyor ama 1.5-2 yaştan sonra o bağlılıkta tamamen bitiyor. Sakin ol kuzum, bitmeyecek gibi gelen herşey bir gün bitiyor🙏 şu aralar biraz sabırlı ol her anne senin gibi kaygılı emin ol. Hepimizin içten içe vicdanı ile hesaplaşmaları var az ya da çok. Bir gün bir bakacaksın kreşe başlamış bir bakacaksın okula başlamış :) tüm gün sana kalıyor , hatta bir gün bir bakacaksın evlenmiş ve seninle yaşamıyor. Hayat çok kısa. Ben bir süredir bunu hatırlatıyorum kendime . Oğlum kocaman bir adam olduğunda beraber kahve içmeye gittimizde dert ortağım olacak belkide :) kollarıma sığmayacak hatta belki ben onun yanında ufacık kalacağım . Ah diyeceğim ne zaman büyüdü. Ben düne kadar ağlıyordum basıl büyüteceğim diye ‘ nasıl oldu..

fosforlupembe resmen beni anlatmışsın benimde oğlum 8. Ayına girecek düşüncelerimiz aynı ve bende çok pişman oluyorum böyle düşündugum için ama elimde değil kafamdaki sesleri susturamiyorum ve ben evlendim bir ay içinde hamile kaldım hiç bişey anlamadım evlilikten çok sosyal gezen süslenen giyenen biriyken şimdi böyle olmak çok zorluyor beni bekarligimi falan özlüyorum. Bende tek kalmak asla istemiyorum ben sadece böyle dusunuyorum zannediyodum bir nebze rahatladım demekki normal. Annem falan gelince nasıl rahatlıyorum. Markete gitmek duş almak bile bir lüksmüs.. ama Allah’ım yokluklarini aratmasın. Ben her şeyi yaşayip bi 2 3 sene sonra çocuk yapmam gerekirmis onu anladım

fosforlupembe Seni cok iyi anladigimi bilmeni isterim. Oncelikle bu duygularin, git gellerin normal oldugunu kabul edip kendini hirpalamayi birakmalisin. Hepimiz bu yollardan gectik. Bu yasina kadar kendi duzeninde yasamissin. Bu sorumluluga alismak zamanını alabilir. Bu kadar zamanda olmaz mi diyebilirsin evet olmayabilir. Sen sadece anne olduguna alisamamissin henuz. Ama sunu bil ve sıkıstıgında hep dusun. Gecicek. Butun bunlar gecici. Yalniz degilsin. Bunlari yasayan ne ilk ne de son kisisin. Zaman gelicek ve bu duzeninize de alisicaksin. Benim bir yılımı aldı idrak etmek :) Bu bi surec ve yasayarak alisip ogreniyosun. Kendini sorgulamayi yargilamayi biraktigin, bunun normal oldugunu kabul ettigin an hizla cozuluyo hersey. Ve icinden gelmese de yorgunluktan olup bitsen de kendini disari cikip hayata dahil olmaya zorlamani tavsiye ederim canım. Lütfen kendine iyi davran ve oz sefkatini esirgeme.

fosforlupembe şöyle yapabilirsin canım bebeğini örümceğe koy TV ac o izlerken sen dinlen sonra kalk müzik ac kucağına al dans et yere koy oyuncaklar ver oynasın bebek arabasına koy dışarda gezin

fosforlupembe kısmen aynı durumdayız
Güvendiğin dağlara kar yağdığı için bu haldesin bebek işi çok dikkat istiyor karar vermeden önce anne olacak insanın hazır olması gerekiyor o yüzden şimdi herkese önce hazır olun diye bağırıyorum
Kimsenin isteğiyle bebek yapılmamalı ben olmasaydılar demiyorum hatta diyemiyorum ay onlar olmasa napardım ben çok tatlılar bıcır bıcırlar
Lakin güzel bir gelecek ve anne baba hazırlamalıydım onlara benim eşimle aramda olan mesele hep şu olunca bu olunca düzene girer meselesiydi düzene girmiyormuş benim eşim hamile kalmam için okadar baskı yaptıki tuvaletimi bile kontrol ediyordu adam yırtındı durdu şimdide kendisi diyor olmasaydı diye bende ters ters bakıyorum
Anneye bile güvenilmeyecek devirde koşulsuz güvenmeyi seçtim baktım bişeyler zorlamayla olmuyor bende saldım haklısın diyip geçiyorum şimdi inşallah güzel bi miras bırakırım halden anlayan özellikle karısını anlayabilen bi nesil
Evlilik demek birbirine destek olmak demek bir taraf elini eteğini çekince yük ağır geliyor insana

fosforlupembe bu düşünceler çoğu annede olur ama seninki bir tık fazla sanki kendine düzen oturt bebeğin büyüyecek ve artık arkadaş gibi vakit geçirme zamanlariniz gelecek şimdide yapabilirsiniz bunu her işi birlikte yapın oturuyordur bebeğin yemek yaparken mesela tezgahın üstüne oturt eline tencere kaşık ver o onunla oynasın oynamak istemiyorsa meyve ver hem bebeğin yerken gözünün önünde olur mesela temizlik yaparken bı bez de bebeğinin eline ver o da bi yerleri silmeye çalışsın inan severek yaptığın zaman herşey daha eğlenceli oluyor mesela müzik açıp kucagina al dans et işlerini ayarla dışarıya çık çoğu şeye olması gereken şeyler diye kendini zorlarsan bunalirsin akışına bırak benimde 19ay aralıkla 2kizim var inanirmisin gerçekten zor hemde çok hatta kafayı yeme derecesine geliyorum bazen ama onları dünyaya biz getirdik anne babasını seçme imkanı olsaydı acaba beni secer miydi diye düşünüyorum hep o yüzden her işimi eglenceli hale getirmeye çalışıyorum biliyorum ki bu benim elimde çocuğumun değil