kleopatranizzz çocukluğum gayet güzeldi. Bayramlarda ailecek değil resmen sülaleyle bayramlaşmaya gider, evde bulamazsak kapılarının önüne bir şey koyardık. Şeker toplardım ailemle gezerek, kimisi harçlık verirdi. Havuzumuz vardı, orada yüzerdim ve Sudan hiç çıkmazdım. (kaç kez boğulma tehlikesi geçirdim üstelik,) babam hep en yakın arkadaşım oldu.. Çocukluğumda da, gençliğimde de, büyüdüğünde de.. Annemi de çok sevemem rağmen, bazı sözleri beni çocuk halimde yaraladı. Bazen çocuklara bazı sözler söylenmemeli…Bazende başka şeye sinirlenip bana kızardı ne yazık ki. Ama genel olarak iyiydi. Babam ben oyun oynarken, oyunuma bir yetişkin gözüyle bakmaz, kalbimi kırmaz ve beni mutlu ederdi. Çocuğum olursa, babamı örnek almak istiyorum ama annemin düşünmeden söylediği ve bir çocuğu bile kalbini kırdığı o sözleri çocuğuma söylemek istemem.
Ve bir gün köy evi alıp, çocuğumu daha çok doğa içinde büyütmek istiyorum.
Yine de genel olarak şanslı bir çocukluk geçirdim.