Kayinvalidemle aynı şehirde yaşamıyoruz 2 hafta önce falan bize geldiler kızımin düzeni de o gelince alt üst oluyor. Yüz verip asla ağlamasına izin vermediği için her dediğini yaptığı için. Zaten öyle mükemmel bı uyku düzeni yok ama o gelince ya da biz oraya gidince düzeni hepten alt üst oluyor. Mesela kayınvalidemler geldiginden beri her gece muhakkak uyanıp ağlıyor. Bu arada Aralık’ta 3 yaşına girecek. Hasta, ateşli, gazı var (evet 3 yaşında ve hala gaz çıkarmak için uyanıp ağlar bazen), huysuz vs vs her güne bı bahane uyduruyoruz ama hayır kayınvalidem de genelde geceleri uyumadigi icin kızımın derdi uyanıp babannesinin yanına gitmek onunla biraz konuşup oynamak. Bazen gece 2de uyanıp 6ya kadar ayakta durduğu bile oldu onunla birlikte. Uyumamış yani ama bizdeyken bunlar olmuyor evet uyanıyor ama kimse onunla konuşmadığı, ihtiyacını giderip tekrar uyutttugu için ya da kimsenin onunla konuşma ihtimali olmadığını bildiği için mecbur uyuyor. Her neyse dün gece yine 3 gibi uyandı 10 dk sordum öyle ağlıyor kızım işte su ister misin, karnın mı agriyor masaj yapayim, ayağımda sallayim falan. O sırada kayınvalidem geldi noldu neden agliyosun kızım falan dedi o sırada bizimki babağğneeeğ diye ağlayıp daha da volume yükseltti bende o an sinir koptu gece 3te uyanmış bir umut babanne gelir diye bekliyor bende baslicam babannene dedim bağırdım sinirle. Kayinvalideme de komik geldi sandım güler gibi oldu çünkü. Neyse o aldı uyuttu ben yattım ve sabahtan ağrı bana tavırlı gibi hissediyorum. Sanki genel modu da böyle gibi ama insan hissederya hani ismimi bile söylemiyor konuşmak zorunda kalsa bile. Birazdan da evlerine dönecekler durum hala aynı. Geldiğinden beri çocuk yüzünden bu ikinci bu hale gelmemiz. Daha önce de darildi böyle hiç konuşmadı falan sonra normale döndü. Sizce konuşmalı miyim yoksa normal bı şekilde vedalaşıp ugurlamali miyim? Sizce onu kırmış mıyım?