Psikolojim berbat bir durumda 2 ay önce doğum yaptım her günüm aynı yorgun vs buna şükür bir de daha bir buçuk yaşında bebeğim var onlar iyi olsun da inşallah sıkıntım bu değil sıkıntım kocam olacak insan çok yıprandım ruhen bedenen ama yanımda değil evlendiğimiz zamandan sonra o kadar değişti ki beni sevdiğini düşünmüyorum çocuklar için olan bir evlilik gibi bizimkisi saygı var sevgi de bazen yani zorla dokunuyor gibi cinsellik yok zaten ama olursa arada oluyor da böyle mecburi gibi vs yani kendimi çok kötü hissediyorum eşimin yanında değer görmüyorum gibi gösterdiğini sanıyor bakacak olursak onun içinde ben kesin öyleyimdir yani ben bir iki defa patladım ama yine aynı yine aynı bende artık onun için bir şey yapmak istemiyorum evlilik değilde çocuklar için mecburi arkadaşlık gibi bizimkisi o kadar üzgünüm o kadar kırgınım ki inanın şimdiki aklım olsa eşimle evlenmezdim bende eşime aşık olarak evlenmedim sevdim ama aşık değildim sevgim de azaldı aşık zaten yok şimdi ki aklımla eski ben olsaydım aşık olup evlenir (acı da çeksem nedense böyle bir algım oluştu aşık olup hep üzüldüğüm için aşk evliliği istemedim ) mantık olsa sanki yine üzülürmüşüm gibi geldi benim ki tamamen azıcık mantık azıcık da sevgi oldu ve buda beni ilk hatalar da soğuttu sustum sonra zamanla doldu çocuk oldu araya daha da soğukluk girdi ikinci oldu derken sıkıntı stres bence ikimizde tamamen soğuduk çok garip mutsuz bir evlilik benim için sadece içim çok açıyor ya inanın bu durum beni gerçekten çok üzüyor çocuklarım dağılsın istemiyorum ama eşimle de böyle devam etsin istemiyorum mutsuzluk bana öyle yapışmış ki resmen artık nasıl mutlu olunur unutmuşum sevmeyi sevilmeyi unuttum

    busbutun dönem dönem bende böyle hissediyorum ama hem gidecek yerim yok hem eşimin yönünden bakınca iş yorgunluk geçim vs onun sıkıntısı bnm derdimin yanında sönük kalıyor biz sadece ilgi odaklı bakıyoruz hep beklenti içerisindeyiz ben soruyorum kendime en son eline bir çay kahve alıp eşinin yanına gidip halini hatrini ne zaman sordun ben her zaman yanındayım iyi ki varsın ne zaman dedin diyerek ama yok hatırlayamayacak kadar uzun süre olmuş böyle düşününce ve uygulayınca herşey daha güzel oldu

        busbutun kuzum onların kafaları bizden farklı çalışıyor geçim derdi ayri çocukların derdi ayrı miletin ağız kokusunu çekmek ayrı düşünsene sen çalışsan üstüne bide evde huzur yok ne olur bir düşün
        Arkadaşımın dediği gibi bu durumu çözmek yine senin elinde güzel dille tatlı dille konuş sohbet muhabbet edin gerçekten farki görürsün
        Evdesin iki çocuk var temizliğini yapmasan bile kimse demez niye yapmadın ama eşini düşün dışarda neler çekiyor

            perimasali802_ ya bende işte o tatlı dil pek yok maalesef farkındayım da odun gibiyim ben de eşime karşı ne cilve var ne tatlı dil var ne sohbet var adamla sohbet etsek ters bir şey söylese ben hemen parlıyorum bir de eşim biraz ağır başlı ve iyi niyetli insanlara inanan kötülük de yapsalar unutan biri kırmaz kimseyi dökmez vs ama sanki eve gelince başka biri gibi artık oda yükseliyor bana karşı bilmiyorum ya dediğiniz gibi iki taraflı ve de zor bir durum ben bazen süsleniyorum anlamıyor kaç defa dedim bak tatlı dille değil de patladım artık ilgi istiyorum sevgi istiyorum vermiyorsun diye hala aynı gelip öpüp dokunmaz bile çoğu zaman ayrı koltuklarda hayatımızı geçiriyoruz ne diyeyim

                busbutun ahbe kuzum ya valla ne diyim ki sana elinden geleni yapıyorsun ama eşin için ayni şeyi söyleyemiyorum bir adim atsa oda çok şey değişebilir