Merhabalar yetiştiğimiz aile ile ilgili bir soru soracaktım. Şimdi öncelikle benim ailem eğitimli insanlar. Dedem öğretmen, babaannem öğretmen. Emekli ikisi de. Babam mühendis annem öğretmen. Ve babam görüp görebileceğiniz en ataerkil olmayan insan. Annem de çalışıyor diye temizlik, bulaşık, süpürge işleri yapar. Ben çocukluktan böyle büyüdüm. Çay demleriz, herkes kendi çayını alır. Babam kendine alıyorsa anneme de bize de servis yapar. Biz de o istemeden ona servis yaparız. Yani o talep etmeden, sevgimizden dolayı onun yemek yeyip yemediğini çay içip içmediğini düşünürüz. Bunlar şimdi günümüzde yaygın düşünceler. Ve ben 25 yaşındayım, 50 yıl önden gidiyoruz gibi düşünüyorum aile olarak. Birçok arkadaşımın annesi çalışmıyor ( %70 ) Kadın olarak çalışan ilk nesil kendileri oluyor arkadaşlarımın. Bu umrumda olmaz arkadaş olduğum insanlarda. Ama hayatıma alacağım, sevgili olacağım, evleneceğim kişide bu hassasiyetleri bekliyorum ister istemez. Örneğin benim babam benim de elim kolum var kızım çekil der kendi tabağını sudan geçirip bulaşık makinesine koyar. Benim için oldukça basit örnekler ama yeni yaygınlaşmış durumda. Kısaca ailesi böyle olup kendine denk biri bulup evlenen oldu mu, tecrübeleri merak ediyorum. Elbette bulunur ama zor gibi gözüküyor. Ben babamdan daha az ataerkil bir erkek henüz tanımadım. Çocukken (7-8 yaşlarımda) annem işe giderdi babam yumurta pişirir patates kızartırdı. Normalim buydu yani. Yani vizyonlu insan bulabilir miyiz diye merak ediyorum. Çünkü ben tıp fakültesinde okuyorum ama tıp okuyanlar ve çevremde de kendim gibi birileri göremiyorum. Mersin ilinin bile kadına bakış açısı çok farklı. Ben nazlı olayım gibi bir derdim yok, yeni aşılanmaya çalışan düşünceler bizim ailede 50 yıldır böyle. İç dökme gibi oldu. Yani demek istediğim bu kadar iyiysen çevren de öyle olmalıya varacaksa eğer diyorum ki çevrem böyle değil. Çevremde böyle insan neredeyse yok denecek gibi. Böyle olup yetiştiği aileden daha vizyonlu bir aile ile hayatını birleştiren oldu mu, sorum bu. ( veya yetiştiği aile ile denk ) Sen de kimseyi beğenmiyorsun diyorlar ama alışkanlık diye bir şey var. Buyrun tartışalım