- Düzenlendi
elifgamze hayatımın belirli dönemlerinde başladım bıraktım çeşitli sebeplerden. Krizlerim vardı acilde sinir krizi diyolardı psikiyatri panik atack diyordu. Dediğiniz gibi bir dönem çok agresiftim ergenlik döneminde de başladım ve bıraktım sizin bahsettiklerinizin ağırını da yaşadım geçirdim ama ilaçla tedavi olmadım sakin kalmanın yollarını aradım beni sinirlendiren şeylerden olabildiğince uzak durmaya çalıştım insanlardan özellikle. Çok net hatırlıyorum lisenin bir döneminde sağ elim sanki felçli hale geliyordu ne ağrı ne sızı bir gece kalktım elim normal değil çok korktum korkudan ağladım apar topar acile… hastanede ne yaptılar hatırlamıyorum ama nörolojiye gittik ve antidepresan verdi. Mercimek gibi bişey yarım başla dedi yarısıyla dahi hayattan koparıyormuş. Annem böyle olmaz dedi okuldan gelince beni gördüğü gibi çöpe attı. Onun haricinde kullandıklarım uyku yapıyordu günde 13 saat gibi bi uyku süresi benim için çok fazla bu sebepten bıraktım. Sonuncusunda yine bir kriz anı yaşadıktan sonra kullandım. Krizin etkileri benden çok ağır şekilde çıktığı için koşa koşa hem cildiyle hem psikiyatriye gittim. Uçuk dahi çıkarmazsam tüm ağız içi ve dudaklarım aft kapladı ağzımı açamıyordum onun haricinde aşırı gerilme eklem ve kas ağrılarından aşırı yorgun düştüm artık 10 basamak merdiven zor çıkıyordum 1 yılda anca kendime geldim bu konuda da. Zaten ertesi yıl sürekli unutmaya başlamıştım o sırada aldığım antidepresan birkaç gün sonra vajinal kanamaya sebep oldu. İlacı bıraktım bir süre daha 15 günde bir adet görünce doktora gittim doğum kontrol ilacı verildi. En son konuşma terapisi ile sonlandırdım çünkü son gittiğim psikiyatri birkaç soru sordu ve ilaçlar çözüm değil terapiye ihtiyacın var dedi. Daha makul bir seçenek terapistim kesinlikle kullanmalısın dedi ama şahsen tercih etmiyorum. Stres kaynaklı baş ağrılarım vardı ağrı kesici ile dahi geçmeyen işi bırakınca geçti